جستارهای زبانی، جلد ۹، شماره ۵، صفحات ۶۷-۹۳
عنوان فارسی بررسی زمان و مطابقه در گفتار بیماران دستور‌پریش فارسی‌زبان بر اساس فرضیۀ کوتاه شدن درخت نحوی
چکیده فارسی مقاله هدف از این پژوهش توصیف و تحلیل گفتار بیماران دستورپریش فارسی‌زبان در چارچوب فرضیۀ کوتاه شدن درخت نحوی ((Friedmann & Grodzinsky, 1997 است. بر اساس این فرضیه، ارتباط مستقیمی میان جایگاه هر عنصر در درخت نحوی و تعداد خطاها وجود دارد و هرچه عنصر مورد نظر در گره بالاتری واقع شده باشد، در برابر تضعیف آسیب‌­پذیرتر خواهد بود. در این پژوهش  توصیفی ـ  تحلیلی، نگارندگان در‌صدد پاسخ به این پرسشند که آیا تأثیر این نقص زبانی بر روی تمام تکواژهای نقشی یکسان است یا اینکه نقص زبانی شامل همۀ تکواژ‌ها نمی‌شود. فرضیۀ ما این است که در تولید گفتار بیماران دستور­پریش ، زمان بیشتر از مطابقه آسیب می­بیند. برای انجام این پژوهش دو بیمار مورد مطالعه قرار گرفته‌اند که بر اساس آزمون زبان‌پریشی فارسی، گزارش تصویر­برداری، پروندۀ پزشکی و از میان نمونه‌های در دسترس انتخاب شده‌اند. نمونه‌های گفتاری این بیماران به وسیلۀ نگارندۀ اول و طی سه آزمون، گفتار خود انگیخته، تکمیل جمله و آزمون تکرار در بهمن ‌ماه 95 به‌دست‌ آمد. بررسی‌ها نشان می‌دهد که میزان آسیب‌­پذیری تکواژهای صرفی در این عارضه یکسان نیست؛ به ‌عبارت دیگر، تصریف مطابقه کاملا ً دست­‌نخورده باقی مانده است؛ اما تصریف زمان به‌­شدت آسیب می‌بیند. یافته‌های این تحقیق همسو و مؤید نظریه‌های زبان­شناختی به‌خصوص نظریۀ بازبینی برنامۀ کمینه‌ گرای چامسکی(1992) و تصریف دو­جزئی پولاک (1989) هستند.          
کلیدواژه‌های فارسی مقاله واژه­های کلیدی، دستور­پریشی، فرضیۀ کوتاه شدن درخت نحوی، زمان، مطابقه، فارسی.
عنوان انگلیسی Investigation of Tense and Grammatical Agreement in the Speech of Persian Agrammatic Aphasics According to the Tree Pruning Hypothesis
چکیده انگلیسی مقاله Across most languages, verbs produced by agrammatic aphasics are frequently marked by syntactically and semantically inappropriate inflectional affixes. The present study focuses on tense and grammatical agreement in the speech of Persian agrammatic aphasics according to the Tree Pruning Hypothesis (Friedmann & Grodzinsky, 1997). We wanted to know whether or not all functional morphemes are equally affected in this syndrome. We hypothesized that tense features are more severely impaired than agreement inflection. So we evaluated two Persian agrammatic patients in this descriptive-analytic study. They were classified as agrammatic Broca's aphasics according to the Persian aphasia test. The spontaneous speech, verb completion task and sentence repetition task were also designed and performed. Our findings showed that tense features are more severely impaired than agreement inflection. Results did not indicate a significant difference between different aspects of the Past tense; there was a significant difference between the mean of responses to Past tense in comparison to Present tense and Future. Our findings showed that the impairment in use of Past tense was more than the other tenses. On the other hand, tense features were more severely impaired than agreement inflection. This is because in languages with a rich system of agreement inflections like Persian, the verb agreement is a phonological representation of agreement between subject and verbal head in a specific position called Inflection phrase. Subject-verb agreement errors may occur because there is no movement of verb from the head of the tense phrase to the head of the agreement phrase as a kind of head-to head movement. The general idea is that the selective pattern of impairment in Broca's agrammatic aphasia and the dissociations witnessed in tense and agreement use follows from the inaccessibility of high nodes of the syntactic tree to agrammatic speakers. This causes syntactic structures that relate to high nodes of the tree to be impaired in agrammatism, whereas lower structures are unimpaired. A retrospective examination of the literature shows that our findings are corroborated by others. These findings also bear upon central issues in linguistic theories, such as checking theory in Minimalist Program by Noam Chomsky (1992) and that of Pollock (1989), regarding split inflection.  
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Keywords, Agrammatic aphasia, Tree Pruning Hypothesis, Tense, Agreement, Persian language.
نویسندگان مقاله لیلا صالح نژاد | leila salehnejad
islamic azad university, ahwaz, iran
1. دانشجوی دکتری زبانشناسی، گروه زبانشناسی، پردیس علوم و تحقیقات خوزستان، دانشگاه آزاد اسلامی،اهواز، ایران و ٢. گروه زبانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه آزاد اسلامی اهواز (Islamic azad university of ahvaz)

منصوره شکرآمیز | mansoore shekaramiz
assistant professor, ahwaz islamic azad university
استادیار گروه زبانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه آزاد اسلامی اهواز (Islamic azad university of ahvaz)

الخاص ویسی | elkhas vaysi
assistant professor, department of foreign languages and linguistics, payame noor university, i. r.
دانشیار دانشگاه پیام نور، گروه زبان و زبان شناسی، ایران.
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه پیام نور تهران (Payame noor university)

نسترن مجدی نسب | nastaran majdinasab
associate professor, department of neurology, ahwaz jundishapur university of medical sciences, musculoskeletal rehabilitation research center
دانشیار گروه مغز و اعصاب، عضو مرکز تحقیقات جامع توان بخشی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز (Ahvaz jundishapur university of medical sciences)

نشانی اینترنتی http://journals.modares.ac.ir/browse.php?a_code=A-14-19280-1&slc_lang=fa&sid=14
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات