|
|
جستارهای زبانی، جلد ۹، شماره ۱، صفحات ۸۱-۱۱۱
|
|
|
| عنوان فارسی |
تحلیل کارکرد گفتمانی طنز در باب اول گلستان سعدی؛ رویکرد نشانه‌معناشناسی |
|
| چکیده فارسی مقاله |
هدف این مقاله پیاده‌سازی روش نشانه‌معناشناسی برای دستیابی به الگو یا الگوهای حاکم بر فرایندهای معنایی کنشی و تنشی و نشان دادنِ تأثیر جریان زیبایی‌شناختی بر فرایندهای مذکور در بستر گفتمان طنز باب اول گلستان سعدی است واز این جهت، نخستین کوشش بهشمار می‌آید. مقصود از طنز، سخن مطایبه‌آمیزِ انتقادی است که با هدف اصلاح اجتماعی و به کمک جریان زیبایی‌شناختی در زبان شکل می‌گیرد و با هزل و هجو فرق دارد. روش نشانه‌معناشناسی در پی تجزیه و تحلیل گفتمان برای پی بردن به شرایط تولید و دریافت آن است. نشانه‌معناشناس با مجموعه‌ای معنادار روبه‌روست که در مرحله نخست فرضیه‌های معنایی و نوع ارتباط آنها با یکدیگر را در نظر می‌گیرد. سپس، به جست‌وجوی صورت‌هایی که با این فرضیه‌های معنایی مطابقت دارند، می‌پردازد تا اثبات آن فرضیه‌ها میسر شود. فرضیه پژوهش حاضر این است که فرایند معنایی در گفتمان طنز نظام کنشی را به تنشی تبدیل می‌کند و با برقراری تعامل بین ابعاد فشاره‌ای (عاطفی، درونی) و گستره‌ای (شناختی، بیرونی) فضایی سیال را می‌آفریند که خلق معنایی بدیع را ممکن می‌سازد. در طنز حضور حسی ـ ادراکی کنشگر و در مرحله بالاتر گفته‌پرداز به تنش بین ابعاد فشاره‌ای و گستره‌ای نیرویی می‌بخشد که برونه‌های زبان را از درونه‌های رایج، تهی می‌کند و به جای آن درونه‌هایی متفاوت قرار می‌دهد. دگرگونی در رابطه درونه ـ برونه زبانی از ویژگی‌های طنز است که به‌وسیله جریان زیبایی‌شناختی، سبب تغییر ازرش‌های همه‌باور و خلق ارزش‌های نو در این گفتمان می‌شود. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
واژه‌های کلیدی، گفتمان طنز، نشانه‌معناشناسی، فرایند تنشی، جریان زیبایی‌شناختی، گلستان سعدی. |
|
| عنوان انگلیسی |
Discursive Function of Satire in the First Chapter of Sa’di’s Golestan: A Semiotic Analysis |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
This article is aims to semiotic method implement for achieving the pattern or patterns governing the semantic processes of action and tension and the effect of the aesthetic flow on these processes in context of the first chapter of Saudi's Golestan satirical discourse. Therefore, this is the first attempt semiontic processing analysis in satirical discourse in the first chapter of Saudi's Golestan. The meaning of satire is critical humorous utterance which purpose of its formation in language is social reform through aesthetic flow, so it's different from Facetiousness and lampoon. The semiotic method seeks to analyze discourse to perceive the conditions of its production and perception. The semiotist encounters with a meaningful set that takes into account the semantic hypotheses and their interrelationship with each other in the first stage, then he/she searches the forms that correspond to these semantic hypotheses in order to prove these hypotheses. The hypothesis of the present study is that the semantic process in satirical discourse transforms the action system into tension and creates an atmosphere of fluid through the interaction between contractive (emotional, internal) dilative (cognitive, external) which creates a new sense of meaning. Subject perceptive presence and enunciator at higher stages, increase tension between contractive and dilative dimensions which replaces commons expression with different expressions in content. Changing in linguistic expression-content relationship is one of the satire features which change the value by aesthetics theory in this discoursediscourse. In parallel with examining the semiotic foundations in literary discourse, the main objective of the present study is to achieve the dominant patterns on the semiotic processes of actional and tensive regimes of discourse and to show the effect of aesthetic flow on the so called processes in the first chapter of Sa'di's Golestan in analyzing satire. Thus, this research is considered the first attempt in this regard. By satire, we mean a critical discourse which aims to alert social issues and is shaped by aesthetic flow in the system of language being different from facetiousness and invective. Semiotic approach seeks to analyze discourse to find the underlying structure of production and perception of signification. Facing a semiotic ensemble, the first step for a theoretician of this realm is to investigate the semiotic hypotheses and their relationships. In order to prove these hypotheses in the next step, he /she pursues the forms which are similar to the latters. In this study, the hypothesis is as follows: Satire discourse changes the actional regime into tensive one and via the interaction of intensive dimension (thymic, internal) and extensive (cognitive, external) dimension leads to the formation of a fluid space through which the creation of new semiotic forms is possible. To form the atmosphere of satire and by adopting the particular point of view, the enunciator of Sa'di's Golestan examines the relationship between the plan of expression and content in the language and discourse: Due to the sensible presence of the actor, enunciator ignores the preexistent and current signs and replaces his/her desirable signification by orienting the action-based regime of discourse toward the tensive –based model with intensive –extensive function. In this space and due to aesthetic flow, common values meet the challenges and modifications. Furthermore, by discursive conjunction, he/she speaks of long distant persons and places in order to avoid the harsh reaction of enunciate. Most satires in literature obey this rule. An orator was asked: what do you mean by a Muslim? He told that I am an orator and I don't care about the Muslim (Zakani, 1999: 303). The use of extensive background increases on the one hand the force of manipulation in narrative and pave the way to the surprise and satire for enunciate which is considered the result of intensive dimension on the other hand. In Zakani's narrative, negative question plays this role. By taking different position in discourse, the relationship among these elements resulted in the formation of new vision to the state of affairs. This viewpoint in tensive zone presents a kind of mythical or poetic cognition which targets the common and current beliefs. These new values do not overlap with the stabilized norms. The critical aspect of satire is crystalized here and shows the objection of enunciate. The enunciate is sensitive to what is unpopular and reveals it in humor in order to correct the behavior of man and society: the text therefore goes from the point of view of social criticism to the targeting of common moral imperatives. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
Keywords, Satire discourse, Semiotics, Tensive process, Aesthetics, Sa&apos,di’s Golestan. |
|
| نویسندگان مقاله |
قهرمان شیری | ghahreman shiri
professor of persian language and literature, bu ali sina university, hamadan, iran
استاد گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه بوعلی سینا (Bu ali sina university)
نجمه نظری | nagme nazari
assistant professor of persian language and literature, bu ali sina university, hamadan, iran
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه بوعلی سینا (Bu ali sina university)
نوشین بهرامی پور | nooshin bahramipoor
phd candidate in persian language and literature, bu ali sina university, hamadan, iran
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه بوعلی سینا (Bu ali sina university)
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://journals.modares.ac.ir/browse.php?a_code=A-14-21428-1&slc_lang=fa&sid=14 |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|
