|
|
جستارهای زبانی، جلد ۷، شماره ۵، صفحات ۱-۱۸
|
|
|
| عنوان فارسی |
دو قالبگی «قید» در زبان عربی (تکمله ای بر مقاله ی قید دکتر آذرنوش ) |
|
| چکیده فارسی مقاله |
«قید» نامی است که دکتر آذرنوش در سال 1367 شمسی، بر منصوب‌های غیررکن در نحو عربی نهاد و نشانۀ آن را نصب دانست. مقالۀ حاضر، ضمن تأیید این نام‌گذاری، با دلایلی قید را دارای دو قالب دانسته است: یکی مفرد و منصوب که آذرنوش پیش‌تر بدان اشاره کرده بود و دیگری مرکب و مجرور با حرفِ جر که نگارنده آن را ادعا کرده و دلایلی برای اثبات آن آورده است. این دلایل عبارت‌اند از: خویشاوندشمردن نصب و جر ازسوی برخی نحویان قدیم؛ تصریح دستورنویسان فارسی به قیدبودن ترکیب‌های جارومجرورِ به‌کاررونده در فارسی؛ امکان مجرورشدن بخش عظیمی از منصوبات عربی با حرف جر؛ معادل‌یابی بسیاری از این منصوبات با یک جارومجرورِ مشابه به‌دستِ واژه‌نامه‌نویسان. هدف از این پژوهش آن بوده که در کنار قالبی که دکتر آذرنوش برای قید عربی پیشنهاد کرده است، قالب دومی ــ جارومجرور ــ برای آن نشان دهد تا از این راه، به آموزش نحو عربی به عربی‌آموزان یاری رساند. با این راهکار، برای بسیاری از جارومجرورهایی که اغلب نقشی برای آن‌ها تعیین نمی‌شود، نقشی دستوری معین می‌گردد و درنهایت، برای قید دو قالب مفرد ــ اغلب منصوب و مرکب ــ به‌دست‌می‌آید. سرانجام،قید در عربی یا واجب‌النصب است یا واجب‌الجر و یا جائز‌النصب و الجر. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
منصوب،مجرور به حرف جر،عمده،فضله،قید |
|
| عنوان انگلیسی |
Naming unoriginal Arabic appointees to adverb |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Some orientalists has considered neither subject nor predicate accusatives in Arabic as complementary and some Arabic syntax researchers called them special builder and some named them supplementary. But Azarnoosh has named them adverb. This naming, adverb, because of the correspondence of most of these accusatives with adverb in Persian and English, is correct, exact and also more shortened, illustrative and exclusive than other names. Also finding equivalent and teaching it to others is simpler too. This syntactic category has two forms: 1. Singular 2. Compound. Most of the singular adverbs can be changed into compound ones while reserving the meaning, usage and grammatical role. Regarding the characteristics of adverb, the definition is as follows: adverb is a meaningful and neither subject nor predicate part of sentence in Arabic syntax which determines the aspect and direction of the sentence in case of being singular or compound and it plays one the eight grammatical roles such as: adverb of time and place, adverb of reason, companionship adverb, intensifier adverb, state adverb, explicating adverb, exception adverb and specialized adverb. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
adverb,neither subject nor predicate appointees,singular,compound |
|
| نویسندگان مقاله |
احسان اسمعیلی طاهری | ehsan esmaeeli taheri
assistant professor of arab language, semnan university, semnan, iran
استادیار زبان عرب، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه سمنان (Semnan university)
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://journals.modares.ac.ir/browse.php?a_code=A-14-1000-7697&slc_lang=fa&sid=14 |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|
