|
|
جستارهای زبانی، جلد ۶، شماره ۷، صفحات ۷۳-۸۵
|
|
|
| عنوان فارسی |
مقایسه تلفظ شناسه سوم شخص مفرد در لهجه‌های محاوره‌ای معیار و اصفهانی در چارچوب نظریه بهینگی |
|
| چکیده فارسی مقاله |
شناسه سوم شخص مفرد، یعنی /-ad/ در لهجه محاوره‌ای معیار به‌صورت [e] و در لهجه اصفهانی به‌صورت [ed] تلفظ می‌شود. تلفظ معیار نتیجه حذف همخوان /d/ و تبدیل واکه /a/ به [e]است. ولی در لهجه اصفهانی همخوان /d/ حذف نمی‌شود، بلکه فقط واکه /a/ به [e] تبدیل می‌شود. همچنین، در هر دو لهجه محاوره‌ای معیار و اصفهانی اگرآخرین واج فعل واکه /A/ باشد همخوان /d/ حذف نمی‌شود، واکه/a/ نیز به واکه [e] تبدیل نمی‌شود، بلکه حذف می‌شود. در‌نتیجه، شناسه سوم شخص مفرد به صورت [d] تلفظ می‌شود. هدف این مقاله این است که دلایل تلفظ شناسه سوم شخص مفرد به این سه صورت مختلف، در چارچوب نظریۀ بهینگی (Vide. Prince & Smolensky, 1993/ 2004) از طریق دست‌یابی به رتبه‌بندهای در‌برگیرنده از محدودیت‌های مختلف مورد تحلیل و تبیین قرار بگیرد. در این پژوهش پیش از ورود به مباحث نظریه بهینگی استدلال می‌شود که حذف همخوان /d/ زمینه‌چین تبدیل واکه /a/ به [e]در لهجه محاوره‌ای معیار است. همچنین، استدلال می‌شود که اگر‌چه تبدیل واکه /a/ به [e]در هر دو لهجه محاوره‌ای معیار و اصفهانی رخ می‌دهد، دو محدودیت نشانداری مختلف عامل رخداد این فرآیند در هر‌یک از این دو لهجه هستند. این پژوهش به شیوه توصیفی- تحلیلی انجام گرفته است. واژگان کلیدی: شناسه سوم شخص مفرد، حذف پایانی، بالا‌رفتگی، لهجه اصفهانی، نظریۀ بهینگی |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
واژه‌های کلیدی، شناسه سوم شخص مفرد،حذف پایانی،بالا رفتگی،لهجه اصفهانی،نظریۀ بهینگی |
|
| عنوان انگلیسی |
Comparing the Pronunciation of Third Person Singular Ending in Standard Colloquial and Esfahani Persian in the framework of Optimality Theory |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Third person singular ending -ad is pronounced [e] in standard colloquial Persian but [ed] in Esfahani Persian. This is due to the changing of /a/ to [e] in both accents as well as the deletion of /d/ in the standard colloquial accent rather than Esfahani accent. Furthermore, -ad is pronounced [d] in both accents in the case the last phoneme of the verb to which it is added is /A/. This is due to the deletion of /a/ and not /d/. This research aimed at coming up with inclusive rankings of constraints to explain these three different pronunciations of the third person singular ending within Optimality Theory (Prince and Smolensky, 1993/2004). In this paper, it is argued that /d/ deletion feeds the changing of /a/ to [e] in the standard colloquial accent. It is also argued that the markedness constraint that causes the changing of /a/ to [e] in the standard colloquial accent is different from the one that causes the same process in Esfahani accent. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
third person singular ending,apocope,raising,Esfahani Persian,Optimality theory |
|
| نویسندگان مقاله |
بشیر جم | bashir jam
assistant professor of english, university of shahrekord, iran
استادیار زبان انگلیسی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه شهرکرد (Shahr kord university)
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://journals.modares.ac.ir/browse.php?a_code=A-14-1000-1262&slc_lang=fa&sid=14 |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|
