|
|
جستارهای زبانی، جلد ۶، شماره ۶، صفحات ۱۶۳-۱۸۳
|
|
|
| عنوان فارسی |
شرط مجاورت و مشخص‌بودگی در زبان فارسی: تعامل میان نحو و معنی‌شناسی |
|
| چکیده فارسی مقاله |
شرط مجاورت به‌عنوان یکی از محدودیت‌های نحوی در اعطای حالت در برخی زبان‌ها مانندِ انگلیسی، هلندی، ترکی و هندی به‌شمار می‌رود و تاکنون مطالعات بسیاری دربارۀ وجود و عدم وجود شرط مجاورت در زبان‌های گوناگون صورت گرفته است. پژوهشگرانی مانند چامسکی (1981) و استوول (1981) قائل به نقش شرط مجاورت در دستور زایشی بوده‌اند و برخی پژوهشگران مانند جانسون (1991) نقش مجاورت را در دستور زایشی رد کرده‌اند. مخالفان حضور شرط مجاورت در دستور زایشی معتقداند که دو اصل فرافکنی و شرطِ دوشاخه‌ای‌بودن باید جایگزین مجاورت شوند. در این پژوهش کوشش شده است تا کاربرد شرط مجاورت در زبان فارسی بررسی شود. تحلیل داده‌های پژوهش نشان می‌دهد که حالت‌بخشیِ هستۀ تصریف به فاعل و همچنین حالت‌بخشیِ فعل به مفعول مستقیمِ مشخص در زبان فارسی تابع محدودیت‌های مجاورت نیستند. درحقیقت در زبان فارسی جایگاه مفعول مستقیمِ مشخص در مشخص‌گرِ گروه فعلی هسته‌ای و هستۀ تصریف در انتهای جمله قرار گرفته‌اند که امکان مجاورت میان هستۀ تصریف و فاعل و همچنین مجاورت میان فعل و مفعول مستقیمِ مشخص در فارسی وجود ندارد؛ اما حالت‌بخشی حرف اضافه به گروه اسمی و فعل به مفعول مستقیمِ نامشخص تابع محدودیت‌های مجاورت‌اند. بنابراین میان شرط مجاورت و مشخص‌بودگی رابطه‌ای مستقیم وجود دارد. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
زبان فارسی،شرط مجاورت،مشخص بودگی،حالت‌بخشی،مفعول مستقیمِ مشخص،مفعول مستقیمِ نامشخص |
|
| عنوان انگلیسی |
Adjacency Condition and Specificity in Persian: Interface between Syntax and Semantics |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Adjacency condition is one of the syntactic constraints on case assignment in many languages such as English, Dutch, Turkish and Hindi. Many linguists studied adjacency condition in some languages and some of them including Chomsky (1981) and Stowell (1981) confirmed the role of this condition in generative grammar and some linguists including Johnson (1991) rejected it in generative grammar. Opponents of this hypothesis believe that adjacency condition can be replaced by projection principle and binary branching condition. In this research, we try to investigate the role of adjacency condition in Persian. Data analysis indicates that assigning structural case to subject by inflection head and also assigning structural case to definite direct object by verb are not subject to adjacency condition. In fact, the position of definite direct object and inflection head is in the specifier of inner verb phrase core and at the end of sentence, respectively which they are not adjacent to each other. However, assigning structural case to noun phrase by preposition and also assigning structural case to indefinite direct object by verb are subject to adjacency constraints. Therefore, there is a direct relationship between adjacency condition and specificity. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
Persian language,adjacency condition,specificity,case assignment,definite direct object,indefinite direct object |
|
| نویسندگان مقاله |
ابراهیم رضاپور | ebrahim rezapour
assistant professor of general linguistics, university, semnan, iran
استادیار زبان شناسی همگانی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه سمنان (Semnan university)
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://journals.modares.ac.ir/browse.php?a_code=A-14-1000-6311&slc_lang=fa&sid=14 |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|
