جستارهای زبانی، جلد ۴، شماره ۳، صفحات ۲۹-۵۳

عنوان فارسی نقشِ تخطّی از اصول گرایس در ایجاد نسل جدید لطیفه‌های ایرانی
چکیده فارسی مقاله بررسی زبان شناختی طنز از دیرباز مورد توجه بوده و از زمان طرح نظریه معناشناختی تولید طنزِ راسکین (1985) انسجام روش شناختی بیشتری یافته است. در کنار عواملی مانند عدم تجانس، ابهام و اغراق، نقض اصل همیاری مکالمه ای گرایس (1975) و اصول چهارگانه آن یکی از مهم ترین عواملی است که به ایجاد موقعیت طنز می انجامد. تأثیر نقض اصولی مانند اصل ارتباط و کیفیت بر ایجاد لطیفه و موقعیت طنز بارها از رویکردهای مختلف مطالعه شده است. هدف این پژوهش، بررسی نقض اصول همیاری مکالمه ای گرایس و نقش آن در تولید لطیفه های موسوم به «پَ نه پَ» است که به تازگی در فضای اینترنت و پس از آن در گفت وگوهای روزمره گویشوران بسیار رواج پیدا کرده است. در این پژوهش، سازکار تولید این گونه لطیفه ها در قالب روند نمایی سه مرحله ای نمایش داده می شود. پرسش اصلی پژوهش این است که نقض اصول گرایس چگونه به خلق موقعیت طنز می انجامد و سازکار زبانی تولید این گونه از لطیفه ها چگونه است. چارچوب نظری پژوهش، اصل همیاری گرایس است و داده ها به صورت تصادفی از میان لطیفه های منتشر شده در فضای مجازی انتخاب شده اند. این نسل جدید از لطیفه های ایرانی از آنجا که ضعف های ارتباطی و اجتماعی جامعه را دست مایه طنز قرار می دهند، می­توانند موضوع پژوهش­های بیشتری به لحاظ زبان شناسی و جامعه شناسی باشند؛ زیرا علاوه بر ویژگی های زبانی درخور توجه آن ها، عدم تمرکز این دسته از طنزها بر لهجه ها و اقوام، ویژگی جامعه شناختی مهمی به شمار می آید که از تغییر الگوی طنزهای ایرانی به سمت وسویی فارغ از توهین به خرده فرهنگ ها و اقوام کشور خبر می دهد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله واژه‌های کلیدی، زبان‌شناسی،اصل همیاری مکالمه ­ای،نقض اصول گرایس،طنز

عنوان انگلیسی The Violation of Grice Cooperative Maxims and Its Role in Developing the Modern Generation of Iranian Jokes
چکیده انگلیسی مقاله The linguistic study of "Humor" has a rich and long history, and the systematic research on linguistic mechanisms of humor goes back to Raskin's semantic theory of humor (1985). Besides the elements such as incongruity, ambiguity and exaggeration, flouting of Grice maxims (1975) of Cooperative Principle (CP) is one of the most reviewed techniques of producing humor, which has been the subject of various linguistics studies. In this research, we study the role of maxim flouting in producing so-called "pa-na-pa" ("so what" conversational style) jokes, which have been recently spread initially on the Internet and then in the society. We also depict the process in a three-part algorithm. This new generation of Iranian jokes is considerable not  only because of their linguistic but also because of its sociolinguistics characteristics in which there is no trace of insulting language toward social and ethnic minorities that itself shows a paradigm shift in Iranian jokes.  
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Linguistics,Cooperative principle,Maxim flouting,humor

نویسندگان مقاله رضا خیرآبادی | reza kheirabadi
ph.d. in linguistics, the research and training plan organization, tehran, iran
دانش آموخته دکتری زبان شناسی، کارشناس گروه زبان های خارجی سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران تهران، ا
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تربیت مدرس (Tarbiat modares university)


نشانی اینترنتی http://journals.modares.ac.ir/browse.php?a_code=A-14-1000-6252&slc_lang=fa&sid=14
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات