جستجو در مقالات منتشر شده
۱ نتیجه برای واژههای کلیدی: دستورپریشی
لیلا صالح نژاد، منصوره شکرآمیز، الخاص ویسی، نسترن مجدی نسب،
دوره ۹، شماره ۵ - ( ۹-۱۳۹۷ )
چکیده
هدف از این پژوهش توصیف و تحلیل گفتار بیماران دستورپریش فارسی‌زبان در چارچوب فرضیۀ کوتاه شدن درخت نحوی ((Friedmann & Grodzinsky, ۱۹۹۷ است. بر اساس این فرضیه، ارتباط مستقیمی میان جایگاه هر عنصر در درخت نحوی و تعداد خطاها وجود دارد و هرچه عنصر مورد نظر در گره بالاتری واقع شده باشد، در برابر تضعیف آسیب‌پذیرتر خواهد بود. در این پژوهش توصیفی ـ تحلیلی، نگارندگان در‌صدد پاسخ به این پرسشند که آیا تأثیر این نقص زبانی بر روی تمام تکواژهای نقشی یکسان است یا اینکه نقص زبانی شامل همۀ تکواژ‌ها نمی‌شود. فرضیۀ ما این است که در تولید گفتار بیماران دستورپریش ، زمان بیشتر از مطابقه آسیب میبیند. برای انجام این پژوهش دو بیمار مورد مطالعه قرار گرفته‌اند که بر اساس آزمون زبان‌پریشی فارسی، گزارش تصویربرداری، پروندۀ پزشکی و از میان نمونه‌های در دسترس انتخاب شده‌اند. نمونه‌های گفتاری این بیماران به وسیلۀ نگارندۀ اول و طی سه آزمون، گفتار خود انگیخته، تکمیل جمله و آزمون تکرار در بهمن ماه ۹۵ به‌دست آمد. بررسی‌ها نشان می‌دهد که میزان آسیب‌پذیری تکواژهای صرفی در این عارضه یکسان نیست؛ به عبارت دیگر، تصریف مطابقه کاملا ً دست‌نخورده باقی مانده است؛ اما تصریف زمان به‌شدت آسیب میبیند. یافته‌های این تحقیق همسو و مؤید نظریه‌های زبانشناختی به‌خصوص نظریۀ بازبینی برنامۀ کمینه گرای چامسکی(
۱۹۹۲) و تصریف دوجزئی پولاک (
۱۹۸۹) هستند.
