جستجو در مقالات منتشر شده
۱ نتیجه برای واژه‌های کلیدی: زبان‌شناسیِ‌شناختی
کبری راستگو،
دوره ۱۱، شماره ۶ - ( ۱-۱۳۹۹ )
چکیده
بسامد بالای ابزار زبانی استعارۀ آنتروپومورفیک در قرآن نهتنها زمینۀ انحراف اندیشگانی از توحید و حقایق توحیدی را فراهم نمی‌کند، بلکه در پرتو نظریۀ آمیزۀ مفهومی، حقایق عالم ربوبی، مجهولات عالم غیب و حقایق عقلی و معنوی را در مقیاس بشری روشن می‌سازد. بدین تصور مهم‌ترین اهداف این نوشتار استخراج گونه‌هایی از آنتروپومورفیسم قرآنی، تبیین سازوکارهای شکل‌گیری آن‌ها، تحلیل مفهوم‌سازی‌های خاص در ورای هریک از این استعاره‌ها و انگیزه‌های معنایی کاربست آن‌هاست. دستاورد حاصل نشان داد که کاربست استعارات آنتروپومورفیک افزون بر کاهش امور پیچیدۀ عقلی و انتزاعی/غیرعینی به مقیاس بشری و تقویت روابط حیاتی و انتراعی‌زدایی، بیش از هر متن دیگری بیانگر حرکت از کثرت به وحدت و بُعد معنوی طبیعت و ماوراء آن به‌دور از افراط در بزرگ‌نمایی، کوچک‌نمایی و یا زیاده‌روی در مدح یا مذمت و... است. همچنین، کشف کانون توجه در این استعارات که غالباً یکی از صفات انسانی، در آن‌ها برجسته می‌شود، ضرورت کاربست الگوی آمیزه را تأیید می‌کند.
