دوره ۱، شماره ۳ - ( ۱۲-۱۳۸۲ )
چکیده
نظریه منشأ زبان یکی از مهمترین مسائل زبانشناسی است که پیوسته در طول تاریخ، موجد آرا ونظریات خاصی در این خصوص بوده است و دانشمندان، فلاسفه و زبانشناسان ملل مختلف بادلایل عقلی و نقلی دیدگا‌ه‌های خاصی ابراز داشته‌اند و به نظریه‌‌هایی چون الهامی بودن زبان، ذاتی بودن دلالت لفظ برمعنا، قراردادی بودن زبان، خلق و آفرینش هنری، زبان ناشی از حرکات انعکاسی و قانون مجاورت کلی و... انجامیده است. از آنجا که صوت آواها به دلیل طبیعی و ملموس و محسوس بودن رابطه دال و مدلول می‌تواند به گونه‌ای به تقویت نظریه ذاتی بودن دلالت لفظ بر معنا بینجامد، در این مقاله کوشیده‌ایم، به طور اختصار انواع صوت‌ـ آواها وکارکردهای آن را در پدیده زبان معرفی کنیم.
دوره ۷، شماره ۱ - ( ۲-۱۳۹۴ )
چکیده
با مروری بر مباحث روش‌‌شناختی موجود در مطالعات فرهنگی مشخص می‌‌شود که نوعی دوآلیسم نظریه/ روش همچنان در این مباحث جاری است. تأکید ویژه بر کیفی بودن پژوهشهای مطالعات فرهنگی نمی‌‌تواند راه‌کاری بایسته جهت فراروی از این دوآلیسم باشد؛ بنابراین دامن زدن به جدال کمّی/ کیفی که در مباحث روش‌‌شناختی مطالعات فرهنگی به‌ویژه در ایران بسیار دیده شده است، نمی‌‌تواند چندان راه‌گشا باشد. نگارندگان این مقاله با طرح مجادلات دوآلیستی در روششناسی جامعه‌‌شناسی و مطالعات فرهنگی می‌‌کوشند با توجه به سیاست نظریه و روش در مطالعات فرهنگی، روی‌کردی تحلیلی معرفی کنند که به‌جای باقی ماندن در سطح مجادلات دوآلیستی، راهی به فراسوی آن بگشایند. این روی‌کرد که به تحلیل هم‌‌آیندی شهره است، در مقالۀ حاضر به‌تفصیل معرفی شده، تبارهای مفهومی آن نزد ماکیاولی، مارکس، لنین، گرامشی و آلتوسر مرور، و سپس ملاحظاتی دربارۀ کاربست‌‌های آن در مطالعات فرهنگی مطرح شده است. این ملاحظات بیشتر ناظر بر رابطۀ این فراروی از دوآلیسم نظریه/ روش با امکان تحقق مطالعات فرهنگی به‌مثابۀ دانشی مداخله‌‌گر، زمینه‌‌مند و دارای حساسیت‌های تاریخی است.
فرید دهقان طرزجانی، فرزان سجودی، امیرعلی نجومیان، مرتضی بابک معین،
دوره ۱۱، شماره ۶ - ( ۱-۱۳۹۹ )
چکیده
گفتمان‌های جنسیتی همواره برای تثبیتِ مفصل‌بندی‌های خود سعی در مشروعیت‌بخشی به ابعاد خودی و مشروعیت‌زدایی از عناصر دیگری دارند؛ مشروعیت‌بخشی، از نظر نشانه‌شناسی ـ گفتمانی، فرایندی است که از طریق مفصل‌بندی گفتمانی، قدرت را هژمونیک می‌کند. هدف نگارندگان در این مقاله بررسی و شناسایی نحوه عملکرد سازوکارهای مشروعیت‌بخشی گفتمان‌های جنسیتی در ادبیات داستانی معاصر فارسی است. از همین رو، آنها خوانشی واسازانه را با تکیه بر نظریه گفتمان لاکلا و موف (۲۰۰۱) و دریدا (۱۹۸۳) از روششناسی ون‌لیوون (۲۰۰۷) ارائه می‌کنند و از سایر ابزارهای زبان‌شناختی نیز بهره می‌برند. آنگاه برای تحلیل و نشان دادن عملکرد سازوکارهای یادشده به‌سراغ رمان سلوک دولت‌آبادی می‌روند و با گزینش هدفمند، بخش‌هایی از آن را بررسی می‌کنند. در پایان، آنها به پرسش این پژوهش درباره نحوه عملکرد سازوکارهای مشروعیت‌بخشیِ گفتمان‌های جنسیتـی پاسخ می‌دهند و چهار ساختارِ ساده، مرکب، پیچیـده، و زنجیـره‌ای را در آن سازوکارها معرفی می‌کنند. افزون بر آن، نشان می‌دهند گفتمان‌های جنسیتی با تلاش برای کسب مشروعیت و حصولِ آن، از ادامه مسیر باز نمی‌مانند، بلکه برای حفظ و تثبیت آن نیز گام فرامی‌نهند و همواره به صورت صریح یا ضمنی ــ بازبافت‌سازی ــ از دیگری مشروعیت می‌زدایند
I Made Netra، I Made Suastra، I Putu Sutama،
دوره ۱۵، شماره ۳ - ( ۹-۱۴۰۳ )
چکیده
On the Elaboration of Contexts of Situation with Special Reference toRequesting Strategies in BaliI Made Netra , I Made Suastra , & I Putu SutamaAbstractOver the last two decades, the study of meaning has been done utilizing context of situation. It has been practiced in determining the speaker’s meanings in languages around the world. However, this research attempts to develop an elaborated form of context of situation in a culture-specific Balinese language and to explicate the speaker’s meaning bound by the elaborated context. To this end, an approach of participatory observation was applied which was qualitative and descriptive in nature. The data were collected from respondents and informants of Buleleng and Gianyar regencies,considering that although they share the same language, their understanding on requesting strategies, however, might be different. Requesting strategies in Balinese is contextually bound by a given and elaborated context of situation, which is referred to as Desa Kala Patra functioning both as a context of situation and an adjustment for language effectiveness. The elaborated context is immensely applicable to different requests. The requests are articulated based on the Balinese cultural scripts. Again, as an elaborated context of situation, Desa Kala Patra can bind the requesting strategies. As an adjustment for language effectiveness, Desa Kala Patra can mostly shift the direct strategies into indirect ones. Indirect requests can be expressed by asking, tag-questioning, giving information, giving advice, providing alternative points, offering, complaining, greeting, and inviting. The practices of requesting are configured by low-level scripts using exponents of philosophical aspects, Desa Kala Patra itself, “ if/then” condition, mechanism, results, and concluding statement.
