دوره 7، شماره 5 - ( 1395 )                   جلد 7 شماره 5 صفحات 25-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Vakilifard A. Perceptual Language Learning Style: Persian Learners in a Second Language Learning Setting. LRR 2016; 7 (5) :1-25
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-11264-fa.html
وکیلی فرد امیررضا. سبک‌های غالب یادگیری ادراکی یادگیرندگان زبان فارسی در محیط زبان دوم. جستارهای زبانی. 1395; 7 (5) :1-25

URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-11264-fa.html


استادیار آموزش زبان فارسی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران
چکیده:   (10289 مشاهده)
پژوهش حاضر به بررسی سبکهای یادگیری فارسی­آموزان غیرایرانی در کشور ایران به عنوان محیط زبان دوم می­پردازد. هدف نخست، یافتن سبکهای غالب یادگیری ادراکی آنان است. هدفهای بعدی، بررسی و آگاهی از ارتباط میان زبان (عریی­زبانان و غیرعربی­زبانان)، ملیت در دو حوزه­ی آسیا و اروپا، مقطع تحصیلی (داشتن یا نداشتن تحصیلات دانشگاهی) و جنسیت فارسی­آموزان با سبکهای غالب یادگیری ادراکی است. آزمودنیهای این پژوهش 131 زبان­آموز دختر و پسر غیرایرانی می­باشند که به طور تصادفی از کلاسهای مرکز آموزش زبان فارسی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) انتخاب شدند. نتایج به دست آمده با کمک پرسشنامه­ی سبکهای غالب یادگیری رید (1987) نشان می­دهد که بیشترین فراوانی اولویت­دهی سبکهای یادگیری مربوط به اولویت اصلی در سبکهای بساوشی، شنیداری و جنبشی و اولویت فرعی در سبکهای دیداری، گروهی و انفرادی است. اما دیگر یافته­ها حاکی از آن است که میانگین نمرات در دو سبک یادگیری شنیداری و گروهی در میان زبان­آموزان اروپایی به طور معنا­داری کمتر از زبان­آموزان آسیایی می­باشد. در سبک یادگیری جنبشی، میانگین نمرات در گروه غیرعربی­زبانان به طور معناداری بیشتر از عرب زبانان است. سایر نتایج اختلاف آماری معنا­داری میان نمرات سبک­های مختلف یادگیری در دو گروه زنان و مردان را نشان نمی­دهد.
 
متن کامل [PDF 335 kb]   (2801 دریافت)    
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | موضوع مقاله: روان شناسی زبان
انتشار: 1395/9/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.