جستجو در:
دوره 10، شماره 5 - ( 1398 )
جلد 10 شماره 5 صفحات 100-73 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Aghajari H, Fasihi S, abbasi S. Language and Time in the Narrative of the Political Women Memoir Writers of the Pahlavi Era. LRR 2019; 10 (5) :73-100
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-30754-fa.html
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-30754-fa.html
آقاجری سید هاشم، فصیحی سیمین، عباسی سمیه. زبان و زمان در روایت زنان سیاسیِ خاطره‌نگار دورۀ پهلوی. جستارهای زبانی. 1398; 10 (5) :73-100
سید هاشم آقاجری* 
1، سیمین فصیحی2 ، سمیه عباسی3
1، سیمین فصیحی2 ، سمیه عباسی3
1- استادیار گروه تاریخ دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران ، aghajari@modares.ac.ir
2- استادیار گروه تاریخ دانشگاه الزهراء، تهران، ایران
3- دانش‌آموخته مقطع دکتری تاریخ ایران دورۀ اسلامی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
2- استادیار گروه تاریخ دانشگاه الزهراء، تهران، ایران
3- دانش‌آموخته مقطع دکتری تاریخ ایران دورۀ اسلامی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
چکیده: (5519 مشاهده)
نقشآفرینی پررنگ زنانِ مبارزِ ایرانِ عصر پهلوی در شکل‌گیری و تسریع جریاناتی که به انقلاب 1357 منجر شد، جایگاه تاریخی ویژهای را برای آنان رقم زده است. آگاهی از این جایگاه برجسته، بیشک در رویآوری بخشی از آنان به ثبت تجربیات زیستۀ خویش بهشکل خودزندگینامه‌نویسی مؤثر بوده است. با پذیرش خودزندگینامه‌نگاری به‌عنوان عرصهای برای بازنمایی هویت و روایت خویشتن - که جنسیت پایه و اساس آن است - این پژوهش بر آن است تا با استفاده از رویکرد تفسیری ـ هرمنوتیکی در چارچوب مفهومی «هویت روایی پل ریکور» ـ از یک سو به بررسی جایگاه زبان و زمان در سطح روایت و از سوی دیگر، به چگونگی بازتاب هویت زنانه در قالب‌های روایتیِ بازتعریف‌شده در نظریۀ مذکور، با تکیه بر متن خاطرات زنان سیاسی عصر پهلوی بپردازد. حضور 9 زن در گفتمان مبارزاتی چپ و 3 زن در زیرمجموعۀ ایدئولوژی اسلامی و همچنین، بازتاب هویت و دغدغه‌های جنسیتی در زیرمجموعۀ هویت سازمانی، بهخوبی نشان می‌دهد که گفتمان مبارزاتی و ایدئولوژی سازمانی، بر هویت جنسیتی زنانۀ این خاطره‌نگاران سیطره داشته است. انسجام روایتی، عدم تک‌خطی بودن روایت، برقرار بودن رابطۀ «هم‌زمانی» و «درزمانی» بین زمان زیسته و زمان روایت و همچنین، رابطۀ مستقیم زمان روایت در زبان راوی، از دیگر نتایج تحقیق است که باید بدان اشاره کرد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |