دوره 15، شماره 2 - ( 1403 )                   جلد 15 شماره 2 صفحات 250-217 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Tajabadi F. Phonetic Analysis of Qur'anic Distances. LRR 2024; 15 (2) :217-250
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-57111-fa.html
تاج آبادی فرزانه. تحلیل آوایی فواصل قرآنی. جستارهای زبانی. 1403; 15 (2) :217-250

URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-57111-fa.html


پژوهشگر، گروه زبان‌شناسی دانشگاه کالیفرنیا، لس‌آنجلس، آمریکا ، ftajabadi1978@g.ucla.edu
چکیده:   (2091 مشاهده)
فواصل قرآنی یکی از برجسته‏‏ترین ویژگی‏های لفظی قرآن به‏شمار می‏روند. با توجه به اینکه برای بسیاری از موضوعات واجی، تبیینی آوایی وجود دارد، جستار حاضر تلاش ‏دارد تا با رویکردی توصیفی ـ تحلیلی علاوه بر تعیین و توصیف فواصل قرآنی، تبیینی آوایی برای گزینش و حضور واج‏های مختلف در این جایگاه ارائه‏ دهد. به این منظور، ابتدا تمامی فواصل که همان واج پایانی کلمۀ انتهایی آیات است (6236 مورد)، استخراج و بسامد آن‌ها مشخص‏ شد. در ادامه براساس مباحث مطرح در علم تجوید و تطبیق آن‌ها با مباحث و نظریه‏های آواشناسی نوین، حضور هر واج مورد بررسی قرار‏ گرفت. نتایج تحقیق حاضر نشان ‏می‏دهد که عواملی همچون کمّیت و کیفیت سرنخ‏های شنیداری و ادراکی، میزان دشواری آوایی و همچنین میزان نشانداری یک آوا نقشی تعیین‏کننده در رابطه با حضور یا عدم حضور هر واج و فراوانی آن در این جایگاه دارد. به عبارت دیگر، آواهایی که از سطح شنیداری و ادراکی بالاتری برخوردارند و شنونده آن‌ها را درست‏تر و بهتر دریافت ‏می‏کند و همچنین از میزان دشواری آوایی و نشانداری کم‌تری برخوردارند، مانند واکه‏ها و همخوان‏های رسا، حضور چشمگیرتری در این جایگاه دارند و در مقابل آواهایی که فاقد چنین ویژگی‏هایی هستند، مانند همخوان‏های گرفته یا همخوان‏هایی با تولید دوّمین، نقش کم‏رنگ‏تری را در این محیط ایفا‏ می‏کنند.

 
متن کامل [PDF 1082 kb]   (684 دریافت)    
نوع مقاله: مقالات علمی پژوهشی | موضوع مقاله: زبان شناسی
انتشار: 1403/10/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.