دوره 6، شماره 2 - ( 1394 )                   جلد 6 شماره 2 صفحات 214-197 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Vafaie A A, Mastali Parsa G, Dadras S M. A New Investigation into the Onomatopoeic Suffix /-ast/ of New Persian. LRR 2015; 6 (2) :197-214
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-8563-fa.html
وفایی عباسعلی، مستعلی پارسا غلامرضا، دادرس سید مهدی. نگاهی دوباره به پسوند نام‌آواساز /-ast/ در فارسی دری. جستارهای زبانی. 1394; 6 (2) :197-214

URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-8563-fa.html


1- استاد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
2- دانشیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
3- دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
چکیده:   (6083 مشاهده)
پسوند نام­آواساز /-ast/ از پسوندهای کهنی است که در متون دری حوزه خراسان به‌کار رفته است. جلال متینی، علی رواقی، نجیب مایل هروی و دیگران، با استناد به شواهد گویشی خراسانی، این پسوند را پسوندی خراسانی دانسته­اند. پس از ایشان، حسن حاتمی به وجود صورت دیگری از این پسوند در گویش کازرونی اشاره کرده است؛ بی آنکه به پیشینه یا ریشه آن بپردازد. در مقاله حاضر، نگارندگان کوشیده­اند ضمن ارائه شواهدی از کاربرد این پسوند در گویش­های خوزستان و متون کهن فارسی، فرضیه­ای درمورد چگونگی شکل­گیری آن ارائه کنند. طبق این فرضیه، پسوند مذکور در پسوند اسم‌مصدرساز /-išt/ ریشه دارد؛ به‌نظر می­رسد که پسوند اخیر (-išt) در برهه­ای خاص به‌طور وسیع در ساخت نام­آواها به‌کار رفته است. ازسوی دیگر، در «قرآن قدس» که از متون حوزه گویشی جنوب ایران (سیستان) است، شواهدی از کاربرد /-ast/ یا /-ist/ در مقام پسوند اسم­مصدرساز دیده می­شود. ظاهراً این شواهد شاذ، حلقه پیوند تاریخی پسوند نام­آواساز خراسانی (-ast) و پسوند نام‌آواساز جنوبی (-ešt) هستند.
متن کامل [PDF 210 kb]   (4525 دریافت)    
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | موضوع مقاله: زبان شناسی
انتشار: 1394/3/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.