هرچند هجا جزو واحدهای معنادار زبان به‌شمار نمی­رود، نقش­های کاربردی عمده­ای در زبان ایفا می‌کند که مهم‌ترین آن‌ها شکل­دهی و سازماندهی نظام آوایی زبان است. هر زبانی ساخت­های (الگوهای) هجایی ویژه و محدودیت­های مختص خود را برای ترکیب و استفاده از آواها در سطح هجا دارد؛ ضمن اینکه زبان­ها معمولاً به حفظ قوانین هجایی خود تمایل دارند. ساخت­های هجایی از معدود اجزای زبانی هستند که معمولاً در فرآیند وام‌گیری بین‌زبانی وارد نمی­شوند؛ بنابراین، می­توان گفت بخشی از تفاوت­های آوایی موجود بین زبان­های مختلف در تفاوت­های هجایی آن‌ها ریشه دارد. این در حالی است که هجا با توجه به کارکرد اصلی خود، یعنی سازماندهی نظام آوایی زبان­ها، به‌طور مستقیم با یادگیری نظام آوایی زبان ارتباط دارد. در این مقاله، ساخت­های هجایی پرکاربرد و معمول در زبان­های روسی و فارسی را مقایسه کردیم. نتایج بررسی نشان می­دهد که زبان روسی در این زمینه از تنوع ساختی بیشتری درمقایسه با زبان فارسی برخوردار است و یکی از مهم‌ترین این تفاوت­ها که معمولاً برای زبان­آموزان ایرانی مشکل ایجاد می­کند، وجود خوشه­های همخوانی سنگین در آغازه کلمات و هجاها و بسامد بالای کلمات چندهجایی در زبان روسی است.

واژه‌های کلیدی: واژگان کلیدی: هجا، ساخت هجایی، زبان روسی، زبان فارسی، خوشه­های همخوانی سنگین

متن کامل [PDF 496 kb]   (3271 دریافت)