جستجو در:
دوره 8، شماره 6 - ( 1396 )
جلد 8 شماره 6 صفحات 299-273 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
fazaeli S, Amin yazdi S, sharifi S, sobhanid S, ehsaeemr M. Appraisal of Paralinguistic behaviors in Individuals with Severe Traumatic Brain Injury and Healthy Counterparts. LRR 2018; 8 (6) :273-299
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-10455-fa.html
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-10455-fa.html
فضائلی سیده مریم، امین یزدی سید امیر، شریفی شهلا، سبحانی راد داوود، احصائی محمدرضا. ارزیابی رفتارهای پیرازبانی در افراد مبتلا به آسیب مغزی تروماتیک شدید و همتایان سالم. جستارهای زبانی. 1396; 8 (6) :273-299
1- دانشجوی دکترای تخصصی زبانشناسی همگانی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
2- دانشیار روانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
3- دانشیار زبانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
4- استادیار گفتاردرمانی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
5- استاد جراحی مغز و اعصاب، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
2- دانشیار روانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
3- دانشیار زبانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
4- استادیار گفتاردرمانی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
5- استاد جراحی مغز و اعصاب، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
چکیده: (5142 مشاهده)
آسیب مغزی تروماتیک یکی از انواع آسیبهای مغزی اکتسابی است. افراد مبتلا به این نوع آسیب مغزی اغلب در مهارتهای ارتباط اجتماعی آسیب دیده هستند. یکی از نمودهای شکست در ارتباط اجتماعی، وجود نقص یا آسیب در سطح رفتارهای پیرازبانی است که آسیبدیدگی فرد در این سطح بر ارتباط وی با همکاران تأثیر سوء برجای میگذارد. با توجه به اهمیت بررسی رفتارهای پیرازبانی و وجود خلأ پژوهشی در این زمینه، هدف از انجام این پژوهش توصیفی- تحلیلی بررسی رفتارهای پیرازبانی در تعامل خودانگیخته با 4 مرد بزرگسال مبتلا به آسیب مغزی تروماتیک و 4 مرد بزرگسال سالم بود. هر دو گروه براساس سن و تعداد سالهای تحصیلات همگن شدند. این پژوهش به لحاظ زمانی، مقطعی و به لحاظ ماهیت کاربردی است و رفتارهای پیرازبانی موردبررسی عبارت بودند از: وضوح گفتار، نوای گفتار، شدت صوت، زیر و بمی صوت و روانی گفتار. تحلیل دادهها براساس آزمون ناپارامتری یومن ویتنی نشان داد بین افراد بیمار و سالم در همه رفتارهای پیرازبانی بررسیشده صرف نظر از نوع رفتار، تفاوت معنادار وجود داشت. با درنظر داشتن یک یک متغیرهای پیرازبانی یافتهها نشان داد بین عملکرد گروه بیمار و سالم در شدت صوت، زیر و بمی و نوای گفتار تفاوت معنادار وجود داشت و در وضوح گفتار و روانی گفتار تفاوت معناداری بین عملکرد گروه بیمار و سالم مشاهده نشد. باوجود نبود تفاوت معنادار بین دو گروه در دو رفتار یادشده، میانگین عملکرد افراد سالم در این رفتارها بیشتر از میانگین عملکرد افراد بیمار بود. نتیجه کلی حاصل از انجام پژوهش این بود که رفتارهای پیرازبانی در افراد مبتلا به آسیب مغزی تروماتیک آسیب دیده بودند و در کنار توجه به سایر اختلالات رفتاری، هیجانی، و زبانی، باید به ابعاد پیرازبانی ارتباط در این افراد به ویژه در سطح آسیب مغزی شدید توجه داشت و ابتدا، این رفتارها را در آنها آسیبشناسی کرد وسپس نسبت به درمان آسیبهای پیرازبانی اقدام کرد.
واژه‌های کلیدی: آسیب مغزی تروماتیک شدید، ارتباط، رفتارهای پیرازبانی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |