دوره 6، شماره 4 - ( 1394 )                   جلد 6 شماره 4 صفحات 228-201 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Kord-e ZafaranluKambuziya A, Tajabadi F, Assi M, Aghagolzadeh F. Morpho-phonemic Analysis of Past Stem in Persian. LRR 2015; 6 (4) :201-228
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-11634-fa.html
کرد زعفرانلو کامبوزیا عالیه، تاج آبادی فرزانه، عاصی مصطفی، آقاگلزاده فردوس. بررسی واژ- واجی ستاک گذشته در زبان فارسی. جستارهای زبانی. 1394; 6 (4) :201-228

URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-11634-fa.html


1- دانشیار زبان‌شناسی دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
2- دانشجوی دکتری زبان‌شناسی همگانی دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
3- استاد زبان‌شناسی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ایران
چکیده:   (6997 مشاهده)
در این مقاله، کوشیدیم با اتکا به اصول و قواعد واج­آرایی زبان فارسی و در چارچوب نظریه بهینگی، ستاک گذشته برخی از افعال به­ظاهر بی­قاعده زبان فارسی را بررسی کنیم. پرسش­های این تحقیق عبارت­اند از: 1. چگونه می­توانیم از قواعد واج­آرایی حاکم بر زبان فارسی برای تحلیل توالی‌های به­کاررفته در ستاک گذشته استفاده­ کنیم؟ 2. برای حفظ نظام واج­آرایی زبان­ فارسی هنگام افزودن تکواژ گذشته­ساز، چه نوع فرآیندهای واجی عمل می­کنند؟ به‌منظور پاسخگویی به سؤالات بالا، 36 صورت فعلی را که ستاک گذشته آن‌ها ازنظر صوری با صورت­های باقاعده متفاوت است و هجای پایانی آن­ها را یک هجای سنگین ازنوع cv:cc تشکیل می­دهد، ازنظر ساخت­هجایی و واج­آرایی بررسی کردیم. نتایج این پژوهش عبارت‌اند از:  این موارد کاملاً بر اصول و قواعد واج­آرایی زبان فارسی منطبق هستند و کاملاً قاعده­مند عمل می­کنند.  در واج­آرایی ساخت هجای cv:cc در زبان فارسی، یک رابطه همبستگی میان هسته و همخوان­های خوشه پایانی وجود دارد.  همخوان­های آغازه و پایانه نیز در واج­آرایی ساخت هجای cv:cc نقش تعیین­کننده دارند. 4. در تمامی این ستاک­ها، اصل سلسله­مراتب رسایی رعایت شده است.
متن کامل [PDF 384 kb]   (3705 دریافت)    

انتشار: 1394/7/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.