Zand-Moghadam A, Alizadeh M. The Effect of Corrective Feedback on the Development of Discoursal and Meta Discoursal Aspects of Writing: Written vs. Oral Feedback. LRR 2015; 6 (3) :141-164
URL:
http://lrr.modares.ac.ir/article-14-1256-fa.html
1- استادیار آموزش زبان انگلیسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
2- دانشجوی دکتری زبانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
چکیده: (5986 مشاهده)
در مطالعات فراگیری زبان دوم/ خارجی، همواره بر نقش مثبت بازخورد تصحیحکننده، چه از نوع کتبی و چه شفاهی، بر پیشرفت جنبههای مختلف زبانی تأکید شده است. یکی از حوزههایی که بازخورد تصحیحکننده در آن مطالعه شده است، مهارت نگارش است. اما بیشتر این مطالعات به بررسی نقش بازخورد تصحیحکننده در پیشرفت ابعاد دستوری، واژگانی و نشانهگذاری متن پرداختهاند. بنابراین، هدف پژوهش حاضر مقایسه دو روش ارائه بازخورد تصحیحکننده کتبی و شفاهی از نوع فرازبانی و بررسی تأثیر هریک از آنها بر پیشرفت جنبه کلامی و فراکلامی مهارت نگارش در زبانآموزان ایرانی میباشد. بدین منظور، زبانآموزانی در سطح متوسط انتخاب شده و به دو گروه تقسیم شدند. زبانآموزان سپس در پیشآزمون نگارش شرکت کرده و بازخورد تصحیحکننده فرازبانی کتبی و شفاهی دریافت نمودند. به گروه اول، بازخورد فرازبانی کتبی و به گروه دوم، بازخورد فرازبانی شفاهی ارائه شد. در انتهای تحقیق، هر دو گروه از طریق پسآزمون با هم مقایسه شدند. نتایج نشان داد گروهی که بازخورد تصحیحکننده شفاهی دریافت کرده بود، از لحاظ جنبه کلامی و نیز استفاده از نشانههای فراکلامی در نگارش، از گروه دیگر (دریافتکننده بازخورد تصحیحکننده کتبی) برتر بود. همچنین مشخص شد که نشانههای گذر و الزامآور بهترتیب بیشترین و کمترین استفاده را در هر دو گروه، پس از دریافت بازخورد تصحیحکننده داشتهاند. میتوان نتیجه گرفت در پیشرفت ابعاد کلامی و فراکلامی نگارش، بازخورد شفاهی بر بازخورد کتبی برتری دارد. این یافتهها محققان، مدرسان زبان و طراحان برنامههای درسی را یاری مینماید.
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
آموزش زبان|تحلیل گفتمان انتشار: 1394/5/1