Khaleghizadeh S, pahlavannezhad M, Vakilifard A, Kamyabi A. Ideal Self, Ought-to Self, Integrative, and Instrumental Motivations Among Non-Iranian Learners of Persian: A Case Study of Chinese and Korean Learners. LRR 2020; 11 (2) :287-314
URL:
http://lrr.modares.ac.ir/article-14-14065-fa.html
خالقی زاده شراره، پهلوان نژاد محمد رضا، وکیلی فرد امیررضا، کامیابی عطیه. خودآرمان ، خودباید ، انگیزه یکپارچه و انگیزههای ابزاری در میان فارسیآموزان غیرایرانی: بررسی موردی زبان-آموزان چینی و کرهای. جستارهای زبانی. 1399; 11 (2) :287-314
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-14065-fa.html
1- دانشجوی دکتری زبانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
2- دانشیار گروه زبانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
3- استادیار آموزش زبان فارسی به غیرفارسیزبانان، دانشگاه بینالمللی امام خمینی(ره)، قزوین، ایران
4- استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی و گروه زبانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
چکیده: (4745 مشاهده)
در تئوریسازی مربوط به انگیزش زبان دوم، خودهای ممکن و انگیزش یکپارچه بهمثابۀ چارچوبهای مکمل در نظر گرفته میشوند و تحقیقات انگیزشیای که تئوریهای مربوط به
خودها و هویت زبانآموزان را به ارمغان آوردند، بسیار نویدبخش بودهاند Macintyre et al., 2009: 14)). از این رو، پژوهش حاضر به بررسی چهار عامل انگیزشی خودباید، خودآرمان، یکپارچگی و ابزارسازی در میان فارسیآموزان کرهای و چینی میپردازد. بدین منظور، 20 دانشجوی کرهای و چینی، از مرکز آموزش زبان فارسی دانشگاه فردوسی مشهد انتخاب شدند. این فارسیآموزان به پرسشنامهای 36 آیتمی برگرفته از پژوهشهای دورنی (2009) وتاگوچی و همکاران (2009) پاسخ دادند. درنهایت، دادهها با استفاده از نرمافزار اس. پی. اس. اس. تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد بین خودباید و خودآرمان فارسیآموزان کرهای با چینی تفاوت معنیداری وجود دارد، به گونهای که خودآرمان فارسیآموزان کرهای بیشتر از چینیها و خودباید فارسیآموزان چینی بیشتر از کرهایهاست. علاوه بر این، بین انگیزۀ ابزاری ارتقادهندۀ فارسیآموزان چینی و کرهای تفاوت معنیداری مشاهده شد و این در حالی است که بین
انگیزههای ابزاری بازدارندۀ این دو گروه از فارسیآموزان تفاوت معنیداری وجود نداشت. همچنین، نتایج پژوهش مبنی بر عدم وجود تفاوت معنیدار بین میانگین انگیزۀ یکپارچۀ فارسیآموزان چینی و کرهای است. علاوه بر این، نتایج پژوهش نشان داد بین انگیزۀ یکپارچۀ دانشجویان چینی و کرهای و خودآرمان آنها در یادگیری زبان فارسی، رابطۀ معنیداری وجود ندارد. همچنین، بین خودباید و انگیزۀ ابزاری بازدارندۀ فارسیآموزان کرهای رابطۀ معنیدار معکوسی مشاهده شد، در حالی که بین دانشجویان چینی، بین این دو متغیر، رابطۀ معنیداری مشاهده نشد.
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
هنر و علوم انسانی (عمومی) انتشار: 1399/3/10