دوره 11، شماره 1 - ( 1399 )                   جلد 11 شماره 1 صفحات 136-111 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Erfaniyan Qonsuli L, Sharifi S. Understanding Ironies in Graded Salience Hypothesis. LRR 2020; 11 (1) :111-136
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-14476-fa.html
عرفانیان قونسولی لیلا، شریفی شهلا. بررسی درک کنایه از دیدگاه فرضیۀ برجستگی تدریجی. جستارهای زبانی. 1399; 11 (1) :111-136

URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-14476-fa.html


1- استادیار مرکز آموزش عالی کاشمر، کاشمر، ایران
2- دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
چکیده:   (4298 مشاهده)
تحقیق حاضر به بررسی فرضیۀ برجستگی تدریجی و تأثیر آن بر کنایه پرداخته است تا بررسی شود عامل مهم در دسترسی ذهن به معنای کنایه چیست. هدف از انجام این تحقیق، سنجش RT (زمان خواندن) و شناسایی و تبیین رابطه بین 3 متغیر نوع بافت (تحت‌اللفظی، تمثیلی) و میزان آشنا بودن عبارت (بسیار آشنا، آشنا و ناآشنا) و سرعت خواندن (آهسته، هم­زمان و سریع) کنایه بوده است. برای هر کدام از نمونه­های کنایه، یک بافت تأثیرگذار در معنای تحت­اللفظی کنایه و یک بافت تأثیرگذار در معنای تمثیلی همان کنایه به­وجود آمد. از نرم­افزاری برای انجام آزمایش صفحۀ متحرک خودمهار استفاده شد که توانایی سنجش زمان خواندن عبارت­ها را داشت. نتایج نشان داد، نمونه­های کنایه، فرضیۀ برجستگی تدریجی را به‌­طور کامل تأیید نکردند و نتایجی خلاف فرضیۀ برجستگی تدریجی حاصل شد به این صورت که بافت بیشتر بر معنای برجسته پیشی می­گرفت و در درک تأثیر می­گذاشت و این ­دو تأثیر موازی یکدیگر نداشتند. همچنین، بر اساس نتایج تحقیق چنین به­نظر می­رسد که معنای برجسته هم در عبارت­های تمثیلی بسیار آشنا و هم در عبارت­های تمثیلی آشنا، معنای تمثیلی است و معنای برجسته در عبارت­های تمثیلی ناآشنا معنای تحت­اللفظی و معنای تمثیلی است.
 
واژه­های کلیدی: زبان تمثیلی، زبان­شناسی شناختی، فرضیۀ برجستگی تدریجی، کنایه.
 Salience Hypothesis
متن کامل [PDF 265 kb]   (1413 دریافت)    
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | موضوع مقاله: هنر و علوم انسانی (عمومی)
انتشار: 1399/1/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.