جستجو در:
دوره 10، شماره 2 - ( 1398 )
جلد 10 شماره 2 صفحات 24-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Shirazizadeh M, Amirfazlian R. Grammatical Accuracy in L2 Writing: Comparing Different Types of Electronic Corrective Feedback. LRR 2019; 10 (2) :1-24
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-16902-fa.html
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-16902-fa.html
شیرازی زاده محسن، امیرفضلیان روژان. دقت دستوری و نگارش در زبان دوم: مقایسۀ تأثیر انواع مختلف بازخورد تصحیحی الکترونیکی. جستارهای زبانی. 1398; 10 (2) :1-24
1- استادیار گروه زبان و ادبیات انگلیسی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران. ، m.shirazizadeh@alzahra.ac.ir
2- دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه زبان و ادبیات انگلیسی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران.
2- دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه زبان و ادبیات انگلیسی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران.
چکیده: (17399 مشاهده)
مطالعۀ پیش رو به بررسی تأثیر بازخورد تصحیحی دستوری بر درستی دستوری نگارش زبانآموزان میپردازد. در این مطالعه انواع مختلف بازخورد تصحیحی با یکدیگر مقایسه شده اند تا به برتری احتمالی یکی از روشها بر دیگری در زمینۀ ایجاد پیشرفت در درستی دستور زبان در نگارش
زبانآموزان پی برده شود. به این منظور، ۸۵ دانشجوی مقطع کارشناسی گرایشهای مختلف زبان انگلیسی انتخاب و به صورت تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. نحوۀ ارائۀ بازخورد برای هر یک از گروهها بدین صورت بود: گروه اول بازخورد مستقیم و گروه دوم بازخورد غیرمستقیم به صورت مشخص کردن خطی از متن که در آن اشتباه وجود داشت (بازخورد «تنها وجود اشتباه» ) دریافت کردند. نحوۀ بازخورد برای گروه سوم به صورت مشخص کردن مکان و کلمۀ دقیق اشتباه (بازخورد «وجود اشتباه و مکان اشتباه» ) بود. از گروه چهارم نیز بهعنوان گروه کنترل استفاده شد. نتبجۀ بهدست آمده حاکی از این بود که اگر چه تمامی سه شکل بازخورد فراهمشده در این تحقیق در بهبود درستی دستور زبانی نگارش زبانآموزان مؤثر بودهاند، اما تنها بازخورد مستقیم بود که از نظر آماری به پیشرفتی بارز در پسآزمون نگارش منجر شد و تفاوت مشهودی در میان سایر گروهها دیده نشد.
زبانآموزان پی برده شود. به این منظور، ۸۵ دانشجوی مقطع کارشناسی گرایشهای مختلف زبان انگلیسی انتخاب و به صورت تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. نحوۀ ارائۀ بازخورد برای هر یک از گروهها بدین صورت بود: گروه اول بازخورد مستقیم و گروه دوم بازخورد غیرمستقیم به صورت مشخص کردن خطی از متن که در آن اشتباه وجود داشت (بازخورد «تنها وجود اشتباه» ) دریافت کردند. نحوۀ بازخورد برای گروه سوم به صورت مشخص کردن مکان و کلمۀ دقیق اشتباه (بازخورد «وجود اشتباه و مکان اشتباه» ) بود. از گروه چهارم نیز بهعنوان گروه کنترل استفاده شد. نتبجۀ بهدست آمده حاکی از این بود که اگر چه تمامی سه شکل بازخورد فراهمشده در این تحقیق در بهبود درستی دستور زبانی نگارش زبانآموزان مؤثر بودهاند، اما تنها بازخورد مستقیم بود که از نظر آماری به پیشرفتی بارز در پسآزمون نگارش منجر شد و تفاوت مشهودی در میان سایر گروهها دیده نشد.
n and location
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |