دانشآموختۀ دکتری زبانشناسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران. ، m.sadjadi58@ut.ac.ir
چکیده: (5167 مشاهده)
هدف پژوهش حاضر، بررسی ارتباط زبانشناختی میان گورانی، هَورامی و کُردی در پاسخ به چمنآرا (1390) و بامشادی و همکاران (1393، 1394، 1395، 1396) است. برای این منظور، از دیدگاه صاحبنظران در این زمینه، شواهد زبانشناختی، ادبی و مشاهدات و شم زبانی نگارنده بهره برده شده است. بررسی همۀ این موارد نشان میدهد که گورانی و هورامی دو دال دارای یک مدلول زبانشناختی واحد، مستقل و متمایز از کردیاند: خلاف تصور عامه، گورانی یا هورامی گونهای کردی نیست، بلکه زبانی مستقل و مجزا متعلق به شاخۀ غربیشمالی زبانهای ایرانی است که خود دارای گویشهایی است. آنچه سبب شده است گورانی/ هورامی گونهای کردی تلقی شود، صرفاً سکونت زبانوران این دو گونه در منطقۀ جغرافیایی خاصی، اختلاط آنها و تشابهات زبانی بین آنها، بهویژه واژگانی و ساختواژی، ناشی از تأثیر گورانی/ هورامی بر کردی است که تا نیمۀ دوم قرن نوزدهم زبان رسمی، ادبی و درباری بهاصطلاح کردستان بوده است. شکلگیری جنبشهای ملیگرای کردی در دهههای اخیر مبتنی بر مفهوم «دولت ـ ملت» و بهتبع آن «یک ملت ـ یک زبان» نیز مزید بر علت بوده است که به همگونی زبانی بیشتر گورانها/ هورامها منجر و مانع خودآگاهی زبانی آنها شده است.
نوع مقاله:
مقالات علمی پژوهشی |
موضوع مقاله:
زبان شناسی انتشار: 1399/7/10