استادیار گروه زبانشناسی همگانی، پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، تهران، ایران ، iranamini@msn.com
چکیده: (2880 مشاهده)
در این مقاله، کاربرد اصطلاحات خویشاوندی و خطابواژهها در گویش نَنَّجی بررسی و تحلیل شده است. این گویش، زبان مردم روستای نَنَّجِ شهرستان ملایر است. دادههای پژوهش که به روش میدانی و در گفتگویِ مشارکتی با گویشورانِ نَنَّجی گردآوری شدهاند، در چهار بخش تحلیل شدهاند: اصطلاحات مربوط به خویشاوندان نسبی، اصطلاحات مربوط به خویشاوندان سببی، اصطلاحات خویشاوندی رضاعی و خویشاوندی ناشی از «عقد اُخوت»، خطابواژههای مربوط به غیرخویشاوندان. این پژوهش نشان میدهد که اصطلاحات خویشاوندی و خطابواژههای گویش ننجی متنوع و غنی هستند. در عین حال دگرگونیِ مناسبات و پیوندهای خانوادگی و اجتماعی، مهاجرت و شهرنشینی موجب کمکاربرد یا مهجور و منسوخ شدن شمار زیادی از اصطلاحات خویشاوندی و خطابواژههای این گویش و جایگزین شدن آنها با اصطلاحات رایج در فارسی معیار شده است. این امر نمونۀ روشنی است از حرکت گویشها و زبانهای ایران در مسیر هَمسانی.
نوع مقاله:
مقالات علمی پژوهشی |
موضوع مقاله:
جامعه شناسی زبان انتشار: 1399/7/10