1- دانشآموختۀ دکتری تخصصی زبانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
2- دانشیار زبانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران ، shahla_sharifi@um.ac.ir
3- استادیار زبانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
چکیده: (4155 مشاهده)
هویت واژگانی یعنی مفهوم یک واژه که میتواند در سرتاسر هر متن با واژه بیان شود یا با کلمهها و ساختارهای متعدد به آن مفهوم اشاره شود. تمرکز این تحقیق جستوجوی ابزارهای زبانی است که با استفاده از آنها در یک روایت هویت واحد و پیوستهای از سوی عبارتهای متناوب بیان میشود. برای انجام این کار 80 کودک و بزرگسال مؤنث در پژوهش حاضر شرکت و فیلم بدون کلام داستان «گلابی» را روایت کردند. پس از ضبط و پیادهسازی، دادهها تحلیل آماری شدند. برای دستهبندی واژهها و تحلیل کیفی از مفهوم سطح اصلی رُش استفاده شد. هر دو گروه در استفاده از واژههای کل یکسان بودند، اما کاربرد واژهها در سطح جز در دو گروه تفاوت معناداری را نشان داد. علاوه بر این، در بررسی ردپای هویت واژگانی هم دو گروه تفاوت معناداری داشتند. به این ترتیب که پس از اولین اشاره به یک مفهوم، ارجاع به همان مفهوم را به شیوۀ متفاوتی تا انتهای روایت انجام دادند، هرچند عدم تغییر واژه و ارجاع واحد به مفهومی واحد در هردو گروه بسامد بالایی داشت. با اینکه بهنظر میرسد در سن 9 سالگی مخزن واژگانی کودک بسیار شبیه بزرگسالان شده باشد، اما براساس نتایج حاصل از این پژوهش، همچنان باید تفاوت دانش واژگانی این دو ردۀ سنی را در تهیۀ محتواهای مختلف درنظر داشت.
نوع مقاله:
مقالات علمی پژوهشی |
موضوع مقاله:
روایت شناسی انتشار: 1400/2/7