استادیار زبانشناسی همگانی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
چکیده: (8456 مشاهده)
ردهشناسی زبان هم بر همگانیهای زبانی و هم بر تنوعات زبانی تأکید دارد وهمگانیهای زبانی در ردهشناسی زبان براساس ملاحظات معنایی، کاربردشناختی، گفتمانی، پردازشی و شناختی تبیین میشوند. در تحقیق حاضر، ترتیب واژه زبان سمنانی براساس مؤلفههای بسیت و چهارگانه درایر (1992) از منظر ردهشناختی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. هدف این تحقیق تعیین ترتیب واژه زبان سمنانی از منظر ردهشناسی است که نتایج تحقیق میتواند در مطالعات ردهشناسی زبان تأثیرگذار باشد. دادههای تحقیق نیز از طریق مصاحبه با گویشوران سمنانی جمعآوری شده است. دادههای تحقیق حاکی از آن است که زبان سمنانی دارای 17 مؤلفه از مؤلفههای فعل پایانی قوی و 16 مؤلفه از مؤلفههای فعل میانی قوی در مقایسه با گروه زبانهای اروپا- آسیا و همچنین دارای 16 مؤلفة فعل پایانی قوی و 14 مؤلفة میانی قوی در مقایسه با گروه زبانهای جهان است. بنابراین زبان سمنانی گرایش به رده زبانهای فعل پایانی دارد. البته فاصله چندانی بین مؤلفههای فعل پایانی قوی و فعل میانی قوی در تحقیق نیست که این نکته نشاندهنده تحول و تغییر زبان سمنانی به سمت رده زبانهای فعل میانی است. همچنین دادههای تحقیق نشان میدهد که مطابقه جنسیت دستوری بین فاعل و فعل وجود دارد و تمامی مصدرها دارای نشانه نمود کامل هستند.
انتشار: 1394/9/1