استادیار گروه زبان و ادبیات انگلیسی، دانشکدۀ علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه گلستان، گرگان، ایران. ، a.derakhshan@gu.ac.ir
چکیده: (7698 مشاهده)
منظور ضمنی گفتار، یکی از اجزای معنای سخن گویشور است و بیآنکه بخشی از جملۀ گویشور را تشکیل دهد، وجهی از مفهوم آن جمله را میرساند. این مقوله در حوزۀ منظورشناسی بینزبانی بررسی میشود و توجه بسیاری از متخصصان و نظریهپردازان حوزۀ منظورشناسی را به خود جلب کرده است. با این حال، شمار پژوهشهایی که به مطالعۀ ارتباط میان دانش منظور ضمنی و سطح بسندگی زبانی پرداختهاند، بسیار محدود است. بنابراین، پژوهش حاضر بر روی 102 (35 آقا و 76 خانم) دانشجوی آموزش زبان انگلیسی و ادبیات زبان انگلیسی دانشگاه گلستان اجرا شده است و هدف آن نهتنها شناسایی رابطه و تفاوت احتمالی میان سطح بسندگی زبانی (بالا یا پایین) و دانش منظور ضمنی در آنها بلکه بررسی زیرمجموعههای تلویح فردی و تلویح قاعدهمند است. علاوه بر این، امکان پیشبینی و تشخیص (زیر)مجموعههای تلویحهای فردی و قاعدهمند با استناد به سطح بسندگی زبانی در این تحقیق، بررسی شده است. نتایج حاصل از آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که رابطۀ معنادار مثبتی میان سطح بسندگی زبانی و تلویحهای ضمنی فردی و قاعدهمند وجود دارد. بهعلاوه، از میان سه زیرمجموعۀ منظورهای ضمنی قاعدهمند، درک نقد بالاترین و پرسش پاپ پایینترین سطح همبستگی را با بسندگی زبانی داشتهاند. از میان چهار زیرمجموعۀ تلویح فردی نیز تناسب ـ افشای اطلاعات دارای بالاترین سطح همبستگی مثبت معنادار و تناسب کلی دارای پایینترین سطح همبستگی با میزان بسندگی زبانی بودهاند. نتایج حاصل از مدلسازی معادلۀ ساختاری نشان میدهند هر دو نوع تلویح، رابطه معنادار مثبتی با سطح بسندگی زبان دارند. بنابراین، یکی از کاربردهای آموزشیِ پژوهش حاضر این است که طراحان کتابهای درسی میتوانند مصادیق فرهنگوابسته منظورهای ضمنی قاعدهمند و فردی را در متون و مباحث کتابهای درسی بگنجانند تا درک زبانآموزان از آن منظورها را ارتقا دهند. معلمان نیز میتوانند بهجای تمرکز صرف بر مشخصههای زبانشناختی، اهمیت درک و تعبیر منظورهای ضمنی گفتار را مورد توجه قرار دهند.
نوع مقاله:
مقالات علمی پژوهشی |
موضوع مقاله:
زبان انگلیسی انتشار: 1398/9/1