1- استاد زبان شناسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
2- دانشجوی دکتری زبان شناسی همگانی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
چکیده: (10887 مشاهده)
تکرار صرفی فرایندی است که همواره از مسائل بحثبرانگیز زبانشناسی بوده و مطالعات مختلف در زبانهای گوناگون و رویکردهای متفاوت را در این حوزه در پی داشته است. این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی انجام شده و سعی بر آن بوده است که فرایند تکرار کامل در زبان فارسی را از دیدگاه نظریه تکرار صرفی (S. Inkelas & C. Zoll, 2005) بررسی کند و بیازماید از دو رویکرد کپیسازی واجی و تکرار صرفی کدام یک کارآمدتر است. همچنین شکلگیری فرایند تکرار کامل در چهارچوب نظریه تکرار صرفی قابل تبیین است یا خیر. نتایج این مطالعه حاکی از آن است که میتوان انواع فرایند تکرار کامل در زبان فارسی را با توجه به الگوی خاص و معنای برداشتشده از آنها در نظریه تکرار صرفی تبیین و توجیه کرد. این در حالی است که فقط تکرار جزئی پیشوندی و پسوندی را میتوان با استفاده از رویکرد کپیسازی واجی تحلیل کرد. با توجه به تحلیل دادهها، نظریه تکرار صرفی کارآمدتر از نظریه کپیسازی واجی است.
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
زبان شناسی انتشار: 1396/12/1