Derakhshan A, Shakki F, Sarani M A. The Effect of Dynamic and Non-Dynamic Assessment on the Comprehension of Iranian Intermediate EFL Learners’ Speech Acts of Apology and Request. LRR 2020; 11 (4) :605-637
URL:
http://lrr.modares.ac.ir/article-14-40648-fa.html
درخشان علی، شکی فرزانه، سارانی محمد امین. تأثیر ارزیابی پویا و غیرپویا بر درک یادگیرندگان زبان انگلیسی سطح متوسط از کنش های گفتاری معذرت خواهی و درخواست. جستارهای زبانی. 1399; 11 (4) :605-637
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-40648-fa.html
1- دانشیار گروه زبان و ادبیات انگلیسی، دانشکدۀ علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه گلستان، گرگان، ایران ، a.derakhshan@gu.ac.ir
2- دانشجوی دکتری آموزش زبان انگلیسی، گروه زبان و ادبیات انگلیسی، دانشکدۀ علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه گلستان، گرگان، ایران
3- کارشناسی ارشد آموزش زبان انگلیسی، گروه آموزش زبان انگلیسی، واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان، ایران.
چکیده: (4240 مشاهده)
پیروِ پیدایش رویکردها و روشهای نوین در حوزۀ تدریس زبان انگلیسی، ارزیابی زبان دستخوش تغییرات بسیار اساسی شده است و روشهای سنتی جای خود را به ارزیابی پویا دادهاند. ارزیابی پویا مبتنی بر نظریۀ اجتماعی ـ فرهنگی ویگوتسکی (1978) و منطقۀ مجاور رشد است. اگرچه رویکرد ارزیابی پویا برای بیشتر جنبههای یادگیری زبان دوم کاربرد دارد، اما بهندرت در جهت بررسی روند توسعه و تکامل منظورشناسی بینزبانی تحقیقی انجام نشده است. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر ارزیابی پویا بر درک کنشهای گفتاری معذرتخواهی و درخواست در میان زبانآموزان زبان انگلیسی سطح متوسط در ایران نگاشته شده است. در این راستا، تعداد 66 زبانآموز زبان انگلیسی سطح متوسط که در آموزشگاه زبان شکوه در شهرستان کلاله مشغول به تحصیل بودهاند، برحسب نمرههایشان در آزمون تعیینسطح آکسفورد انتخاب و سپس به سه گروه تقسیم شدند: گروه ارزیابی غیرپویا، گروه ارزیابی پویا و گروه شاهد. در این پژوهش از طرح پیشآزمون ـ پسآزمون استفاده شده است. برای ارزیابی توانش منظورشناختی در این تحقیق، در دوران پیش و پس از مداخله، آزمون درک منظورشناسی شنیداری بیرجندی و درخشان (2014) اجرا شده است. اعضای شرکتکننده در این تحقیق، هشت جلسۀ آموزش 45 دقیقهای را در قالب کلیپهای ویدئویی منتخب از فصلها و بخشهای مختلف 13 Reasons Why و Suits دریافت کردند. نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس یکمتغیره نشان داده که میان این سه گروه، تفاوت معنادار آماری وجود داشته است و نتایج بهدستآمده از آزمون تعقیبی توکی نیز حاکی از آن بوده که گروه ارزیابی پویا، نسبتبه دو گروه ارزیابی غیرپویا و شاهد، عملکرد بهتری داشته است. پژوهش حاضر کاربردهای قابلملاحظهای برای معلمان، زبانآموزان و طراحان مواد آموزشی خواهد داشت.
نوع مقاله:
مقالات علمی پژوهشی |
موضوع مقاله:
آموزش زبان انتشار: 1399/7/10