جستجو در:
دوره 12، شماره 6 - ( 1400 )
جلد 12 شماره 6 صفحات 92-61 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mostafavi P. Number Category in Language Varieties of Some Cities in Kerman Province: A Typological Study. LRR 2022; 12 (6) :61-92
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-41096-fa.html
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-41096-fa.html
مصطفوی پونه. مقولۀ شمار در گونههای زبانی برخی از شهرستانهای استان کرمان: بررسی‌ای ردهشناختی. جستارهای زبانی. 1400; 12 (6) :61-92
استادیار زبانشناسی، پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، تهران، ایران، ، p.mostafavi@richt.ir
چکیده: (4024 مشاهده)
مقولۀ دستوری شمار در نگاه اول به‌نظر ساده انگاشته میشود. اما درواقع بحثی پیچیده است که در زبانهای دنیا تنوع ایجاد میکند. هدف از پژوهش حاضر بررسی مقولۀ شمار در گونههای زبانی برخی از شهرستانهای استان کرمان با رویکرد ردهشناختی است. پیکرۀ پژوهش حاضر از دادههای موجود در پایگاه دادههای طرح اطلس زبانشناسی ایران که در پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری در دست انجام است استخراج شده است. در تمام دادههای زبانیِ پیکرۀ پژوهش، ارزش نظام شمار به دو ارزش مفرد و جمع تقسیم میشود. در دادههای زبانی کل پیکرۀ پژوهش، شمار مفرد بدون نشانه و شمار جمع دارای نشانه است. نشانههای جمع به صورت پسوند به اسم مفرد میپیوندد بنابراین ابزار زبانی مورد استفاده برای نشانه‌گذاریِ شمارِ جمع در دادههای زبانی پیکرۀ پژوهش از نوع ابزار ساختواژی است که از مرسومترین راهبردهای نشانهگذاری جمع در زبانهای دنیا محسوب میشود. بررسی دادههای زبانی نشان میدهد که در کنار راهبرد ساختواژی، راهبرد نحوی نیز برای رمزگذاری مقولۀ شمار در این گونههای زبانی به‌کار میرود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |