جستجو در:
دوره 13، شماره 4 - ( 1401 )
جلد 13 شماره 4 صفحات 725-691 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Tabeshfar L, Sharifi S, Haghbin F. Introducing “Construction and Interpretation” As a New Approach to Morphology. LRR 2022; 13 (4) :691-725
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-48881-fa.html
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-48881-fa.html
تابش‌فر لیلا، شریفی شهلا، حق بین فریده. معرفی «ساخت و تعبیر» به‌منزلۀ رویکردی تازه به ساخت‌واژه. جستارهای زبانی. 1401; 13 (4) :691-725
لیلا تابش‌فر1 
، شهلا شریفی* 
2، فریده حق بین3
، شهلا شریفی* 2، فریده حق بین3
1- دانشجوی دکتری زبان‌شناسی دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
2- دانشیار گروه زبان‌شناسی دانشکاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران. ،sh-sharifi@um.ac.ir
3- استاد گروه زبان‌شناسی دانشگاه الزهرا، تهران، ایران
2- دانشیار گروه زبان‌شناسی دانشکاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران. ،
3- استاد گروه زبان‌شناسی دانشگاه الزهرا، تهران، ایران
چکیده: (1450 مشاهده)
هدف مقالۀ حاضر معرفی رویکردی تازه به ساخت‌واژه با عنوان «ساخت و تعبیر» بوده است. برای تحقق این هدف بخش‌هایی از نظریۀ نقش و ارجاع، به ساخت‌واژه تسری داده شده، با دیدگاه تازه‌ای تلفیق یافته و رویکرد جدیدی با عنوان «ساخت و تعبیر» را شکل داده است. این رویکرد جدید برای تحلیل چگونگی مفهوم‌سازی در زبان و نحوۀ کارکرد دو پدیدۀ چند‌معنایی و هم‌معنایی و علت هم‌بستگی میان آن‌ها در قالب ساخت‌واژۀ اشتقاقی و بسیط و براساس تحلیل تعدادی وند و واژه که به‌صورت تصادفی انتخاب شده‌اند، ارائه و در سه مرحله اجرا شده است: در مرحلۀ اول، دیدگاه‌های ساخت‌واژی متفاوتی در زمینۀ چند‌معنایی موردنقد و بررسی قرار گرفته، در مرحلۀ دوم رویکرد پیشنهادی ارائه شده و در مرحلۀ سوم موارد مشکل‌ساز رویکردهای پیشین در چارچوب پیشنهادی، موردتحلیل قرار گرفته و به نتیجه رسیده است که کاربرد با معنا تفاوت دارد. کاربرد بنیاد زبان و محور مفهوم‌سازی است. کاربرد به‌صورت هم‌زمان و پیوسته هم با معنا و هم با صورت سازه‌ها در حال تعامل است و همین تعامل هم‌زمان و دائمی علت شکل‌گیری چند‌معنایی و هم‌معنایی هم‌بسته و در رقابت است. همچنین توانش کاربردی در ذهن گوینده است، بنابراین گوینده در بستر شناخت فرهنگی و بافت، با ایجاد تعامل میان کاربرد، معنا و صورت، ارجاع می‌دهد و شنونده واحد ارجاعی یا «ساخت» را تعبیر و استنباط می‌کند و بدین گونه مفهوم‌سازی صورت می‌گیرد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |