جستجو در:
دوره 14، شماره 2 - ( 1402 )
جلد 14 شماره 2 صفحات 45-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
delaramifar M, Ahangar A A. The Study of Fortition Process in Sistani Dialect Based on the Autosegmental Phonology. LRR 2023; 14 (2) :1-45
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-51730-fa.html
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-51730-fa.html
دلارامی فر منصوره، آهنگر عباسعلی. بررسی فرایند تقویت در گویش سیستانی براساس نظریۀ واج‌شناسی خودواحد. جستارهای زبانی. 1402; 14 (2) :1-45
1- دانش آموختۀ دکتری زبان‌شناسی همگانی، گروه زبان و ادبیات انگلیسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران. ، mdelarami@pgs.usb.ac.ir
2- استاد زبان‌شناسی، گروه زبان و ادبیات انگلیسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران.
2- استاد زبان‌شناسی، گروه زبان و ادبیات انگلیسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران.
چکیده: (3012 مشاهده)
پژوهش حاضر با استفاده از واج‌شناسی خودواحد گلداسمیت (1976) به بررسی فرایند تقویت در گویش سیستانی یکی از گویش‌های زبان فارسی مورد تکلم در سیستان واقع در شمال استان سیستان و بلوچستان می‌پردازد. این پژوهش از نوع توصیفی ـ تحلیلی است. به این منظور، بیست گویشور زن و مرد، مسن و کم‌سواد بالای پنجاه سال به‌صورت تصادفی انتخاب شدند و با استفاده از ضبط گفتار آزاد و مصاحبه به مدت بیست دقیقه از هر فرد، داده‌های زبانی جمعآوری شد. سپس داده‌های مورد نظر استخراج و براساس علائم آوانگاری IPA بازنمایی شدند. درنهایت، قواعد واجی شناسایی‌شده در پیکرۀ زبانی براساس مفاهیم و اصول واج‌شناسی خودواحد توصیف و تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد که فرایند تقویت در گویش سیستانی به‌صورت فرایندهای واجی درج همخوان چاکنایی [ʔ] در آغاز واژه، درج همخوان غلت افراشتۀ پیشین [j] و همچنین، خیشومی [n] میان دو واکه و در پایانۀ هجای پایانی، تبدیل همخوان گرفتۀ واکدار/ʁ/، به گرفتۀ بی‌واک [χ]، تبدیل همخوان گرفتۀ لبی-دندانی /f/ و /v/ به گرفتۀ لبی [p] و [b]، مشددسازی بین دو تکواژ و پایان برخی از واژه‌ها، دمیدگی همخوان‌های گرفتۀ بی‌واک بر روی آغازۀ هجای اول واژه و همخوان مشدد هجای تکیه‌بر و همچنین در پایانۀ مشدد هجای آخر واژه نمود می‌یابد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |