دوره 5، شماره 5 - ( 1393 )                   جلد 5 شماره 5 صفحات 228-207 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Moghaddasi-nia M, Soltani S A A. Pragmatics and Politeness Strategies in Some Shi’a Supplications. LRR 2015; 5 (5) :207-228
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-5259-fa.html
مقدسی نیا مهدی، سلطانی سید علی اصغر. کاربردشناسی زبان و سازوکارهای ادب‌ورزی در برخی از ادعیه شیعه. جستارهای زبانی. 1393; 5 (5) :207-228

URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-5259-fa.html


1- استادیار زبان و ادبیات عربی، دانشگاه قم، قم، ایران
2- دانشیار زبان‌انگلیسی، دانشگاه باقرالعلوم، قم، ایران
چکیده:   (7154 مشاهده)
وجود اختلاف در جایگاه اجتماعی، دینی و سیاسی افراد، آن‌ها را به سمت شیوه‌ای خاص از سخن‌ گفتن سوق می‌دهد تا به این ترتیب، متکلم در کنش زبانی خود به جایگاه و منزلت مخاطب لطمه وارد نکند. از نظر مسلمانان، عالی‌ترین مقام هستی، خداوند است و مسلمانان هنگام سخن گفتن با او می‌کوشند تا از سازوکارهای خاصی برای حفظ و رعایت جایگاه این مخاطب والامقام استفاده کنند. در این راستا، مسئله این پژوهش آن است که دریابد انسان هنگام صحبت کردن با خدا از چه سازوکارهای ادب‌ورزی‌ای بهره می‌گیرد. از‌این‌رو، جستار حاضر با رویکردی توصیفی‌‌ـ تحلیلی و بر‌اساس نظریه ادب‌ورزی براون و لوینسون به بررسی راهبردهای ادب‌ورزی در ادعیه شیعه می‌پردازد تا به سؤال یاد‌شده پاسخ گوید. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که افراد در هنگام طرح خواسته خود با خداوند، از سازوکار «کوچک‌داشت خود» و «بزرگ‌داشت دیگری» استفاده کرده، تلاش می‌کنند تا با ذکر صفات مخاطب خود، والا بودن جایگاهش را نشان دهند.
متن کامل [PDF 272 kb]   (5945 دریافت)    
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | موضوع مقاله: تحلیل گفتمان|کاربرد شناسی زبان
انتشار: 1393/11/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.