استادیار گروه زبان و ادبیات فرانسه دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده: (7800 مشاهده)
امروزه متخصصان برنامهریزی پی- زبانشناسی (PNL) با تمرکز بر زبان ناخودآگاه (دیداری، شنیداری، تن-جنبشناسی ، لامسه، چشایی) از قصههای تمثیلی بهعنوان ابزاری مؤثر در آموزش وتحول دریافتهای انسانها از واقعیت بهره میبرند. ارجاع تمثیل عموماً داستانی واقعی یا تخیلی کمابیش بلند و اندیشیده است که با برقراری تداعی و پیآیند به مخاطب کمک میکند تغییری در وضعیت روحی و... فکریاش ایجاد کند. امّا توجه به شرایط خاصی ضامن سودمندی حکایت تمثیلی است؛ چگونگی ساختن قصهای مطابق با نیاز روحی و درونی مخاطب، نحوه بیان، نوع واژگان و تأثیر نقل قصه در قصه ناتمام جهت انگیزش همکاری ناخودآگاه مخاطب، همگی مضامین اصلی نوشتار حاضر را دربر میگیرند.
انتشار: 1389/7/14