استادیار زبانشناسی، پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، تهران، ایران ، r.amini@richt.ir
چکیده: (5704 مشاهده)
در این پژوهش، وضعیت گونههای ترکی استان لرستان بررسی شده است. زبانهای غالب این استان لری، لکی و در برخی مناطق، گونهای فارسیِ متأثر از زبان لری است، اما در شهرستانهای الیگودرز، ازنا و بروجرد این استان، شماری روستای ترکزبان نیز وجود دارد. ترکی رایج در این روستاها، بهلحاظ واژگانی و گاه ساختواژی و نحوی ویژگیهای خاصی دارد. از این رو، این مسئله مطرح میشود که چنین ویژگیهایی ممکن است حاصل قرار داشتن این گونههای زبانی در موقعیت تماس با زبان لری، بهعنوان رایجترین زبان منطقه باشد. بررسیهای این پژوهش از یک سو نشان میدهد که در سطح واژگانی، اثرپذیری گونههای ترکی لرستان از لری و فارسی در برخی از مقولههای واژگانی به نحو معناداری بیش از مقولههای دیگر است، و از سوی دیگر، میزان اثرپذیری گونههای ترکی سه شهرستان مذکور از لری یکسان بهنظر نمیرسد و با توجه به شرایط جامعههای زبانی که این گونههای ترکی در آن بهکار میروند، باید چشمانداز متفاوتی برای آنها متصور شد.
نوع مقاله:
مقالات علمی پژوهشی |
موضوع مقاله:
زبان شناسی انتشار: 1403/7/10