1- دانشجوی دکتری زبان شناسی ، گروه زبانشناسی واحد تاکستان، دانشگاه آزاد اسلامی ، تاکستان ، ایران
2- استادیار گروه زبان شناسی،واحد تاکستان، دانشگاه آزاد اسلامی، تاکستان ، ایران ، n_arjmandi@yahoo.com
3- استادیار گروه زبان شناسی، واحد تاکستان، دانشگاه آزاد اسلامی ، تاکستان، ایران
4- استادیار گروه زبان شناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران، ایران
چکیده: (1901 مشاهده)
چکیده:
پژوهش حاضر به بررسی زایایی الگوهای سازنده اسم مرکب در زبان فارسی با تکیه بر چارچوب نظری زایایی پلاگ(2003) میپردازد. بدین منظور نگارندگان از پیکرهای برگرفته از پایگاه دادگان زبان فارسی، 1300اسم مرکب استخراج نمودند. روش تحقیق پژوهش حاضر توصیفی-تحلیلی بوده و روش گردآوری دادهها بر اساس مطالعات کتابخانهای است.نگارندگان پس از بررسی و تحلیل دادههای جمعآوری شده از پیکره پژوهش، اینگونه نتیجه گرفتند که روش کمی سنجش زایایی فرایندهای واژهسازی که پلاگ(2003) معرفی نموده، شمارش بروندادهای یک فرایند واژهسازی است. همچنین، روشهای مختلف سنجش میزان زایایی الگوهای سازنده اسم مرکب، نتایج متفاوتی را از میزان زایایی این الگوها ارائه میدهد. تحلیل دادههای استخراج شده از پیکره پژوهش نشان میدهد که در میان الگوهای سازنده اسم مرکب در زبان فارسی، الگوی (اسم + اسم) بیشترین زایایی را دارد و الگوهای (ضمیر + اسم، ضمیر + ستاک فعلی (حال)، اسم + فعل امر و عدد + عدد) با بسامد نوع 1 واژه، نازایاترین الگوی سازنده اسم مرکب بوده و از کمترین میزان زایایی برخوردارند.
کلید واژهها : اسمسازی، زایایی، ترکیب، اسم مرکب، واژه تک بسامدی.
نوع مقاله:
مقالات علمی پژوهشی |
موضوع مقاله:
زبان شناسی انتشار: 1403/11/10