1- دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عرب، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- استاد زبان و ادبیات عرب، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. ، farzaneh@srbiau.ac.ir
3- استادیار زبان و ادبیات عرب، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
چکیده: (3140 مشاهده)
آموزش و یادگیری زبان عربی از منظر دینی و قانونی در کشور ایران اهمیت خاصی دارد. از این رو ضروری است که همواره جایگاه این زبان چه در عرصۀ داخلی و چه در عرصۀ بینالمللی حفظ شود. هدف این مقاله ارائۀ الگویی برای اصلاح سیستم آموزش و یادگیری زبان عربی بهعنوان زبان دوم با تکیه بر شناسایی عوامل پیدا و پنهانِ تأثیرگذار بر آن و نیز شناخت موانع پیشروی این مسئله است. مبنای گردآوری اطلاعات بر روشهای کیفی و بهطور ویژه انجام مصاحبههای ساختمند با 10 نفر از استادان جامعهشناسی زبان استوار بوده است. تجزیه و تحلیل دادههای گردآوریشده با استفاده از فرایند روش تحلیل محتوای کیفی انجام یافته است. از مدل (AHP) و نرمافزار (Expert Choise) نیز جهت وزنبندی مؤلفههای پژوهش استفاده به عمل آمده است.
نتایج حاصل از این مقاله نشان میدهد که گرایش به آموزش و یادگیری زبان عربی بهعنوان زبان دوم به شدت تحت تأثیر عوامل مبنایی همچون عوامل اجتماعی، روانی و اقتصادی قرار دارد. مقدار ضریب AHP برای شاخصهای اجتماعی (0.403)، شاخصهای روانی (0.364) و شاخصهای اقتصادی (0.234) بهدست آمد. نتایج همچنین نشان میدهد که موانع و تنگناهای پیشروی فرایند آموزش و یادگیری زبان دوم در کشور ایران به ترتیب اهمیت در شش حوزۀ موانع حقوقی، موانع سیاسی، موانع ساختاری، موانع اجتماعی، موانع فرهنگی و موانع اقتصادی شناسایی و طبقهبندی شدند. این نتایج سمت و سوی الگوی بهینۀ آموزش و یادگیری زبان دوم بهویژه زبان عربی را با رفع موانع و تنگناها به ترتیب اولویت و با نگاهی همهجانبه، فراهم کرد.
نوع مقاله:
مقالات علمی پژوهشی |
موضوع مقاله:
زبان عربی انتشار: 1404/2/10