جستجو در:
مقالات پذیرفته شده در نوبت انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- گروه زبان شناسی،، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران
2- استادیار زبان‌شناسی، گروه زبان‌شناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران ،s_mollaye@pnu.ac.ir
3- استادیار زبان‌شناسی، گروه زبان‌شناسی، دانشگاه ولی عصر (عج) ، رفسنجان، ایران.
4- استادیار زبان‌شناسی، گروه زبان انگلیسی، ,واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی ، قم، ایران
2- استادیار زبان‌شناسی، گروه زبان‌شناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران ،
3- استادیار زبان‌شناسی، گروه زبان‌شناسی، دانشگاه ولی عصر (عج) ، رفسنجان، ایران.
4- استادیار زبان‌شناسی، گروه زبان انگلیسی، ,واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی ، قم، ایران
چکیده: (1529 مشاهده)
پژوهش حاضر قصد دارد با بهره‌گیری از بستۀ نرم‌افزاری گویش سنجی و نقشه‌نگاری با رویکردی کمّی-رایانشی و کل گرایانه به بررسی تحلیل انبوهۀ متغیرهای زبان‌شناختی گونه‌های زبانی رودبارِجنوب در استان کرمان بپردازد. گردآوری داده‌ها به روش میدانی از 22 منطقه در هفت شهرستان جنوبی استان کرمان صورت گرفته است. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه‌ای حاوی 208 واژه و 10 جملۀ پایه بر اساس پرسشنامه‌های «طرح ملّی اطلس زبانی ایران» و «فهرست واژگان پایه موریس سوادش» بهره گرفته شده است. روایی پرسشنامۀ مذکور بر اساس آزمون آلفای کرونباخ 98/0 است. نتایج حاصل از تحلیل انبوهۀ داده ها نشان داد که شش خوشۀ گویشی عمده از هم متمایزند و این خوشه های گویشی خود به زیرخوشه هایی تقسیم می شوند. هریک از خوشه‌های گویشی دارای ویژگی‌های آوایی، واجی، صرفی یا نحوی متمایزی هستند که آن را از دیگر خوشه‌ها جدا می‌کند. بر اساس تحلیل آماری داده ها خوشۀ گویشی «الف» به دلیل کاربرد پیشوند استمراری /mi-/ و پسوند جمع ساز/hɑ-/ نسبت به سایر خوشه ها بیشترین تشابه و خوشۀ گویشی «ب» در مواردی از قبیل کاربرد پسوند مصدر ساز /-eng/ و پسوند استمراری æ/-/ بیشترین تمایز را از نظر صرفی و نحوی با فارسی معیار دارد. خوشه های گویشی «ج»، «د»، «هـ» و «و» بر خلاف تمایزی که با فارسی معیار از جمله کاربرد پیشوند استمراری ʔæ-// و پسوند جمع ساز /-on/دارند، بیشترین تشابه را با یکدیگر دارند و از نظر فرآیندهای آوایی و وجود آواهای خاص گونۀ رودبارِجنوب با گویش «ب» مشابهت دارند.
نوع مقاله: مقالات علمی پژوهشی |
موضوع مقاله:
زبان شناسی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |