1- دانشجو دکتری گروه زبانشناسی، دانشکده ادبیات، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران
2- دانشیار گروه زبانشناسی، دانشکده ادبیات، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران ، f.ghatreh@alzahra.ac.ir
3- استادیار گروه زبانشناسی، دانشکده ادبیات، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران
4- استادیار گروه آمار، دانشکده علوم ریاضی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران
چکیده: (1692 مشاهده)
پژوهش حاضر به مطالعه چگونگی پردازش واژه مرکب درونمرکز هستهآغاز در زبان فارسی با توجه به معیار شفافیت معنایی پرداخته است. در این مقاله در پی آن هستیم تا دریابیم که پردازش این نوع واژههای مرکب تکواژمحور، واژهمحور و یا از طریق تجزیه دوگانه است. همچنین، این بررسی نشان خواهد داد که پردازش واژه مرکب درونمرکز هستهآغاز در زبان فارسی در مرحله فروواژگانی یا فراواژگانی صورت میگیرد. این پژوهش شامل دو آزمون آمادهسازی نهفته است. در آزمون اول، واژه مرکب به عنوان واژه آمادهساز و وابسته معنایی و نحوی آن واژه به عنوان هدف آزمون به کار گرفته شدهاند. در آزمون دوم، واژه آمادهساز همان واژه مرکب است اما واژه هدف هسته نحوی و معنایی آن است. در هر آزمون سه حالت به لحاظ معنایی شفاف، تیره، و حالت همپوشی خطی در نظر گرفته شده است. برای تحلیل آماری این آزمونها از مدلهای آمیخته استفاده شده است. نتایج نشان داده است که در هر دو آزمون تاثیر آمادهسازی قابل توجهی در دو حالت شفاف و تیره وجود دارد اما این تاثیر برای حالت همپوشی خطی معنادار نبوده است. این مساله نشاندهنده این است که واژههای مرکب درونمرکز هستهآغاز فارغ از میزان شفافیت معنایی دستخوش تجزیه واژگانی میشوند. در واقع، پردازش واژگانی این نوع واژهها در مرحله فروواژگانی انجام میگیرد و تکواژمحور است. همچنین، پردازش معنایی واژه مرکب درونمرکز هستهآغاز در زبان فارسی در مرحله فراواژگانی صورت میگیرد. این مطالعه نشان داده است که به دلیل وجود پیچیدگیهای خط فارسی نبود تاثیر آمادهسازی در حالت خطی توجیهپذیر است.
نوع مقاله:
مقاله تحقیق |
موضوع مقاله:
زبان شناسی