جستجو در:
مقالات پذیرفته شده در نوبت انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
شادی مددی1 
، میترا معنوی راد* 2، حمیدرضا شعیری3
، میترا معنوی راد* 2، حمیدرضا شعیری3
1- دانشکده هنر-دانشگاه الزهرا – تهران- ایران
2- دانشیار: دانشکده هنر .دانشگاه الزهرا (س). تهران. ایران ،m.manavirad@alzahra.ac.ir
3- دانشکده علوم انسانی- زبان فرانسه -دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
2- دانشیار: دانشکده هنر .دانشگاه الزهرا (س). تهران. ایران ،
3- دانشکده علوم انسانی- زبان فرانسه -دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
چکیده: (1054 مشاهده)
متاورس یا فراجهان، محیطی شامل جهان واقعی و جهان‌های مجازی است که افراد برای حضور در آن از بازنمودی دیجیتال و مجازی به نام آواتار بهره می‌گیرند. این فضا که بستر ارتباطی آینده برای تبلیغات تجاری بشمار می آید از لحاظ جذب مخاطب و آگاهی‌بخشی به جامعه نقشی اساسی خواهد داشت. در این پژوهش با تأکید بر رویکرد نشانه-معناشناختی، نحوه مهیا شدن سوژه و شکل‌گیری آواتار در تبلیغات تجاری متاورس بررسی شده و از میان ده مورد تبلیغات تجاری برندهای مطرح در پلتفرم‌های گوناگون، بعنوان نمونه آماری، فضای متاورسی برند هیوندای که دارای جهان‌های مجازی متعدد و فعالیت‌های متنوع بوده انتخاب گشته است. این پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی و با تکیه بر روش مشاهده مشارکتی، بصورتی که پژوهشگر با ورود به میدان به تجربه آن پرداخته، صورت گرفته و در پی پاسخ به دو پرسش می‌باشد: 1) تعامل سوژه و ابژه در متاورس در قالب چه گفتمانی صورت می‌گیرد؟ 2) تبدیل تن حقیقی به تن آرمانی چگونه خواهد بود؟ یافته‌های پژوهش نشانگر آنست که گفتمان حاکم بر متاورس را باید بوش‌محور دانست که سوژه در هر لحظه خود را در چاله‌ای معنایی حس کرده و با نفی «بودن» به « نه- بودن» و در نهایت به «بودن استعلایی» دست می‌یابد که این چرخه پیوسته تکرار می‌شود. از سویی آواتار را باید تن آرمانی و فانتزی دانست که تن سومی تحت عنوان جسمانه در میان تن فیزیکی و تن مجازی قرار می‌گیرد که پایگاه اصلی جریان‌های حسی-ادراکی و هدایت‌کننده کنش‌های سوژه است.
نوع مقاله: مقالات علمی پژوهشی |
موضوع مقاله:
هنر و علوم انسانی (عمومی)
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |