1- استادیاردانشگاه علامه طباطبایی
2- دانشجوی دکتری دانشگاه علامه طباطبایی ، gelareh.gederi@gmail.com
چکیده: (121 مشاهده)
این پژوهش میزان خودآگاهی کارآموزان ترجمه ی ایرانی را نسبت به زیرتوانشهای مدل پکته (فرایند کسب توانش ترجمه و ارزیابی) مورد بررسی قرار میدهد. با وجود تحقیقات موجود در زمینه توانش ترجمه، همچنان شکافهایی در درک و درونیسازی این توانشها توسط کارآموزان وجود دارد. با استفاده از یک رویکرد کمّی، دادهها از طریق یک پرسشنامه ساختاریافته از ۱۰۰ کارآموز ترجمه زبان انگلیسی در دانشگاههای ایران جمعآوری شد. مسئلهی این پژوهش، کمبود خودآگاهی در میان کارآموزان ترجمه نسبت به توانشهای اساسی ترجمه است که این آگاهی کم میتواند مانعی جدی در مسیر پیشرفت آنها بهعنوان مترجمان حرفهای و کارآمد باشد. هدف این پژوهش، ارزیابی میزان خودآگاهی کارآموزان ترجمه و شناسایی چالشهای خاص در توانشهای آنها است. نتایج نشان میدهد که کارآموزان، بهویژه در توانشهای فرازبانی و راهبردی، با ضعفهای قابلتوجهی روبهرو هستند. یافتهها بر ضرورت بازنگری و بهبود برنامههای درسی تأکید دارند تا مدل پکته بهطور مؤثر در آموزش ترجمه ادغام شده و جنبههای فراشناختی مترجمان تقویت شود. در نهایت، این تحقیق بر نقش اساسی خودآگاهی درتقویت توانش ترجمه تأکید میکند. مطالعات آینده باید به بررسی کاربرد مدل پکته در زمینههای فرهنگی متنوع پرداخته و تأثیر برنامههای آموزشی هدفمند را بر کیفیت ترجمه ارزیابی کنند.