استادیار زبان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات شعبۀ ایلام، ایلام، ایران
چکیده: (5613 مشاهده)
ساخت اطلاع به عنوان یکی از بخشهای دستور زبان (Lambrecht, 1994) به میزان بجایییک صورت زبانی در یک موقعیت ارتباطی و کلامی خاص مرتبط میشود. به عبارت دیگر، در ساخت اطلاع مسئله این است که در یک موقعیت خاص از بین چندین صورت زبانی با معنای گزارهای و تحلیلی مشابه، کدام صورت زبانی بجا و کدام نابجاست. در این پژوهش برخی از پیامدهای عملی نظریۀ ساخت اطلاع برای ترجمه تبیین شده است. برای تحقق این هدف، پرسش نامهای طراحی شد که در آن آزمودنیها در دو مرحلۀ پیشآزمون و پسآزمون به سؤال هایی درمورد صرف و نحو جواب دادند. نتایج به دست آمده از به کارگیری آزمون T4 جفتی روی دادهها نشان می دهد در آزمون صرف تفاوت مشاهده شده بین عملکرد آزمودنیها در دو مرحلۀ آزمون معنادار بوده؛ درحالی که در آزمون نحو تفاوت معنادار نبوده است. پیامد این پژوهش برای ترجمه این است که ترجمۀ تحت اللفظی صورتهای زبانی به ویژه در حوزۀ صرف به تولید صورتی نابجا منجر میشود؛ اما در حوزۀ نحو ممکن است به تولید ساختی بینجامد. پیامد دیگر این است که برای ارائه ترجمه ای با ارزشِ نقشی برابر، مانند دیگر حوزههای دستور زبان، مترجمان به آموزش صوری ساخت اطلاع نیاز دارند.
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
زبان انتشار: 1391/2/17