جستجو در:
دوره 5، شماره 5 - ( 1393 )
جلد 5 شماره 5 صفحات 63-43 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ahmadkhani M R, Najafiyan A, Kamari M R. Comparative Study of the Status and Use of Persian and Kurdish Bilinguals in Shirvani Cherdavel. LRR 2015; 5 (5) :43-63
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-8465-fa.html
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-8465-fa.html
احمدخانی محمد رضا، نجفیان آرزو، کمری محمد رضا. بررسی تطبیقی جایگاه و کاربرد زبان‌های فارسی و کردی در افراد دو زبانه در شهرستان شیروان چرداول. جستارهای زبانی. 1393; 5 (5) :43-63
1- استادیار، زبان‌شناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
2- ستادیار زبان‌شناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
3- کارشناس ارشد زبان‌شناسی، آموزش و پرورش شیروان چرداول، ایلام، ایران
2- ستادیار زبان‌شناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
3- کارشناس ارشد زبان‌شناسی، آموزش و پرورش شیروان چرداول، ایلام، ایران
چکیده: (11118 مشاهده)
یکی از موضوعات بحث‌برانگیزی که توجه بسیاری از محققان و کارشناسان را در دهه‌های اخیر به خود جلب کرده است، بحث دوزبانگی است. هدف از انجام این تحقیق بررسی میزان استفاده مردم از دو زبان فارسی و کردی در موقعیت‌های رسمی و غیر رسمی در شهرستان شیروان چرداول است و اینکه آیا می‌توان آن را مصداق دوزبانگی کامل یا ناقص به شمار آورد؛ بدین معنی که آیا میزان استفاده از زبان‌های کردی و فارسی در میان زنان و مردان با تحصیلات متفاوت، از بی‌سواد تا دکتری و نیز دامنه سنی کودکان زیر 11 سال تا افراد بالای 51 سال، در موقعیت‌های رسمی و غیر رسمی تفاوت دارد؟ و اگر پاسخ مثبت است، میزان استفاده از زبان‌های فارسی و کردی در گروه‌های مختلف چگونه است؟ برای این منظور 394 آزمودنی از مناطق مختلف این شهرستان به صورت تصادفی انتخاب شدند. آزمودنی‌ها بر‌اساس گروه سنی (کودک: زیر 11 سال؛ نوجوان: 12-16؛ جوان: 17-29؛ میانسال: 30 -50 و مسن: بالای 51 سال)، سطح تحصیلات (بی‌سواد، ابتدایی، راهنمایی، دبیرستان، دیپلم، فوق دیپلم، لیسانس، فوق لیسانس و دکترا) و جنسیت (زن و مرد) انتخاب شدند. در این تحقیق از پرسش‌نامة الگوی پژوهشی پاراشر (1980) استفاده شده است. از آزمودنی‌ها خواسته شد که دو گونه زبان فارسی و کردی را بر‌اساس یک میزان چهار‌گزینه‌ای «همیشه»، «اغلب»، «بعضی‌وقتها» و «هیچ‌وقت»مشخص کنند. پرسش‌نامه، حاوی 36 سؤال بود که بر‌اساس درجه رسمیت حوزه‌ها (خانواده، دوستی، همسایگی، داد‌و‌ستد، آموزشی و اداری) به‌ترتیب از غیر رسمی به رسمی مرتب شدند. پس از جمع‌آوری پرسش‌نامه‌ها، اطلاعات توسط کامپیوتر پردازش شد. روش‌های آماری خی‌دو، کندال،آزمون تی‌جفت و واکاوی واریانس یک‌سویه، برای تجزیه و تحلیل یافته‌های تحقیق به‌کار گرفته شد. یافته‌ها نشان می‌دهد که اختلاف در استفاده از دو زبان فارسی و کردی به وسیله گروه‌های مختلف سنی، تحصیلی و جنسی از نظر آماری معنادار است.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |