جستجو در:
دوره 7، شماره 4 - ( 1395 )
جلد 7 شماره 4 صفحات 21-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ahadi H. Pragmatic and Grammatical competence in Language Impairment: A Window onto Domain Specificity. LRR 2016; 7 (4) :1-21
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-8879-fa.html
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-8879-fa.html
احدی حوریه. توانایی دستوری و کاربردشناختی در آسیب زبانی: دریچه ای به سوی بررسی حوزه ای بودن زبان. جستارهای زبانی. 1395; 7 (4) :1-21
استادیار زبان شناسی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ایران
چکیده: (10752 مشاهده)
هدف پژوهش حاضر بررسی مستقل بودن تواناییهای زبانی در ذهن انسان است؛ بنابراین، در پژوهش حاضر، توانایی دستوری و کاربردشناسی کودکان مبتلا به آسیب ویژه زبانی را بررسی می‌شود تا از دادههای بالینی بهدست‌آمده برای تبیین نظریه حوزهای بودن زبان استفاده شود. در این مقاله، ابتدا آزمون آسیب ویژه زبانی، آزمون رشد زبان و نمونه گفتاری از شش کودک مبتلا به آسیب ویژه زبانی گرفته شد و با شش کودک همتای زبانی طبیعی و شش کودک همتای سنی طبیعی مقایسه گردید. سپس در دادههای بهدست‌آمده، مشخصههای تصریفی و کاربردشناختی این کودکان بررسی شد. برای بررسی و تحلیل دادهها از نرم‌افزارspss(16) ، برای توصیف دادهها از آمار توصیفی و برای مقایسه نتایج بین گروهها از آزمون منویتنی، ویلکاکسون استفاده شد. با بررسی ویژگیهای تصریفی و کاربردشناختی (ارجاعی) در کودکان مبتلا، روشن شد که کودکان مبتلا ازنظر دستوری (تکواژهای تصریف زمانی) درمقایسه با همتایان سنی و زبانی ضعیف هستند؛ اما در ویژگیهای کاربردشناسی (ارجاعی) تفاوت معناداری بین گروه مبتلا و همتای زبانی یافت نشد. نتایج پژوهش همچنین نشان داد که باوجود آسیب دستوری در کودکان مبتلا به آسیب ویژه زبانی، کاربردشناسی آن‌ها سالم است که این مسئله حوزهای بودن زبان را تأیید می‌کند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |