جستجو در:
دوره 9، شماره 2 - ( 1397 )
جلد 9 شماره 2 صفحات 325-307 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Abolhasanizadeh V, masoumi A, Olyiaiee Z. The Comparison of Vowel Space in Normal children and Children with Down syndrome. LRR 2018; 9 (2) :307-325
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-9879-fa.html
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-9879-fa.html
ابوالحسنی زاده وحیده، معصومی انیس، علیایی زینب. مقایسۀ فضای واکه‌ای در کودکان سالم و کودکان مبتلا به سندرم داون. جستارهای زبانی. 1397; 9 (2) :307-325
1- استادیار گروه زبان های خارجی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران.
2- کارشناسی ارشد زبان شناسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
3- دانشجوی کارشناسی زبان انگلیسی، گروه زبان های خارجی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
2- کارشناسی ارشد زبان شناسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
3- دانشجوی کارشناسی زبان انگلیسی، گروه زبان های خارجی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
چکیده: (6210 مشاهده)
هدف از این پژوهش بررسی و مقایسۀ فضاهای واکه‌ای در کودکان سالم و کودکان مبتلا به سندرم داون است. به این منظور از 6 کودک سالم و 6 کودک بیمار خواسته شد تا 36 کلمۀ تک هجایی CVC را سه مرتبه تکرار کنند. همخوان‌های آغازه و پایانۀ این کلمات یکسان و متشکل از انسدادی‌های واکدار و
بیواک [p,b,t,d,k,g] است. صدای این افراد توسط نرم‌افزار پرت (نسخۀ 24. 2. 5) ضبط شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. سپس، برای هر واژه یک شبکۀ متنی ساخته شد و مقادیر بسامد سازۀ اول و بسامد سازۀ دوم واکه‌ها در این دو گروه اندازه‌گیری و مقایسه شد. نتایج گویای آن هستند که بیماران مبتلا به سندرم داون واکه‌های پیشین را در جایگاهی پسین‌تر و واکه‌های پسین را در جایگاهی پیشین‌تر از کودکان سالم تولید می‌کنند. دامنۀ گستردگی واکه‌ها در این بیماران بسیار محدودتر از کودکان عادی است و تمامی واکه‌ها به مرکز فضای واکه‌ای تمایل دارند. در افراد مبتلا به این سندرم بسامد سازۀ اول واکه‌های [u,i,e] بیشتر از مقادیر آن در افراد سالم است. خلاف آن، بسامد سازۀ اول واکه‌های [ɑ,æ,o] در افراد سالم بیشتر است. بررسی بسامد سازۀ دوم واکه‌ها نیز گویای آن است که خلاف واکه‌های [æ,e,i]، بسامد سازۀ دوم واکه‌های [ɑ,u,o] در این بیماران بیشتر است.
بیواک [p,b,t,d,k,g] است. صدای این افراد توسط نرم‌افزار پرت (نسخۀ 24. 2. 5) ضبط شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. سپس، برای هر واژه یک شبکۀ متنی ساخته شد و مقادیر بسامد سازۀ اول و بسامد سازۀ دوم واکه‌ها در این دو گروه اندازه‌گیری و مقایسه شد. نتایج گویای آن هستند که بیماران مبتلا به سندرم داون واکه‌های پیشین را در جایگاهی پسین‌تر و واکه‌های پسین را در جایگاهی پیشین‌تر از کودکان سالم تولید می‌کنند. دامنۀ گستردگی واکه‌ها در این بیماران بسیار محدودتر از کودکان عادی است و تمامی واکه‌ها به مرکز فضای واکه‌ای تمایل دارند. در افراد مبتلا به این سندرم بسامد سازۀ اول واکه‌های [u,i,e] بیشتر از مقادیر آن در افراد سالم است. خلاف آن، بسامد سازۀ اول واکه‌های [ɑ,æ,o] در افراد سالم بیشتر است. بررسی بسامد سازۀ دوم واکه‌ها نیز گویای آن است که خلاف واکه‌های [æ,e,i]، بسامد سازۀ دوم واکه‌های [ɑ,u,o] در این بیماران بیشتر است.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |