تحلیل شناختی نقش‌های معنایی در تناوب سببی-ناسببی افعال تغییر وضعیت در کُردی کلهری

منابع فارسی
رزمدیده، پریا، یلچی، واحد (1398). «بررسی زده‌شناختی ساخت‌های سببی در ترکی آذری بر اساس الگوی رده‌شناختی کامری». ادبیات و زبان‌های محلی ایران زمین، 5(3): 91-112.
رضاپور، ابراهیم، پیشگو، مونا (1400). «بررسی رده‌شناختی ساخت‌های سببی در زبان سمنانی». مطالعات زبانی و بلاغی، 12(23): 175-214.
رضایی, والی (1390). «بررسی رده‌شناختی ساخت‌های سببی در زبان فارسی». زبان‌شناسی و گویش‌های خراسان، 3(4): 52-22.
گلفام، ارسلان، و بهرامی خورشید، سحر (1386). «نگاهی شناختی به مفهوم سببیت در زبان فارسی». پژوهشنامه علوم انسانی، -(ویژه نامه زبان شناسی)، 55: 37-62.
References
Alexiadou, A., Anagnostopoulou, E., & Schäfer, F. (2006). The properties of anticausatives. In M. Frascarelli (Ed.), Phases of interpretation (pp. 187–211). Mouton de Gruyter.
Austin, P. K., & Sallabank, J. (2011). Introduction. In P. K. Austin & J. Sallabank (Eds.), The Cambridge handbook of endangered languages (pp. 1–24). Cambridge University Press.
Croft, W. (2012). Verbs: Aspect and causal structure. Oxford University Press.
Dowty, D. (1991). “Thematic proto-roles and argument selection”. Language, 67(3), 547–619.
Goldberg, A. E. (1995). Constructions: A Construction Grammar Approach to Argument Structure. University of Chicago Press.
Golfam, A., & Bahrami Khorasheid, S. (2007). “A Cognitive Perspective on the Concept of Causality in the Persian Language”. Research Journal of Humanities, Special Issue on Linguistics, 55, 37–62. [In Persian]
Haspelmath, M. (1993). More on the typology of inchoative/causative verb alternations. In B. Comrie & M. Polinsky (Eds.), Causatives and transitivity (pp. 87–120). John Benjamins.
Haspelmath, M., & Müller-Bardey, T. (2008). Anticausatives and related constructions. In A. Malchukov & A. Nedjalkov (Eds.), Scales and hierarchies: Parameters of grammatical organization (pp. 173–218). Mouton de Gruyter.
Haspelmath, M., & Müller, S. (2008). “Anticausative verbs and the typology of causatives”. Linguistic Typology, 12(2), 317–357.
König, E., & Siemund, P. (2000). Causal and concessive clauses: Formal and semantic relations. In E. Couper-Kuhlen & B. Kortmann (Eds.), Cause–Condition–Concession–Contrast: Cognitive and discourse perspectives (pp. 231–272). Mouton de Gruyter.
Koontz-Garboden, A. (2009). “Anticausativization”. Natural Language and Linguistic Theory, 27(1), 77–138.
Levin, B., & Rappaport Hovav, M. (1995). Unaccusativity: At the syntax–lexical semantics interface. MIT Press.
Lotfi, A. R. (2008). “Causative Constructions in Modern Persian”. California Linguistic Notes.33(2):1-23.
Razmdideh, P. & Yalchi, V. (2019). “Typological Study of Causative Constructions in Azeri-Turkish based on Comrie's Typological Model”. Journal of Iranian Regional Languages and Literature, 5(3): 91-112. [In Persian]
Rezai, V. (2011). “A Typological Study of Causative Constructions in Persian”. Journal of Linguistics and Khorasan Dialects, 3(4), 22. [In Persian]
Rezapour, E. & Pishgoo, M. (2021). “Investigating the Typology of Causative Constructions in the Semnani Language”. Journal Of Linguistic and Rhetorical Studies, 12(23), 175-214. [In Persian]
Schäfer, F. (2008). The syntax of (anti-)causatives: External arguments in change-of-state contexts. John Benjamins.
Talmy, L. (2000). Toward a Cognitive Semantics. Vol. I: Concept Structuring Systems. MIT Press.