بررسی رابطه بین هوش عاطفی و اضطراب یادگیری زبان و تاثیر آنها بر پیشرفت مهارت صحبت کردن در فارسی آموزان ترک زبان

پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین هوش عاطفی، اضطراب یادگیری زبان و پیشرفت مهارت صحبت‌کردن در فارسی‌‌آموزان ترک‌زبان می‌پردازد. با توجه به اهمیت مهارت گفتاری در یادگیری زبان دوم، تأثیر هوش عاطفی و اضطراب یادگیری بر میزان پیشرفت گفتاری فارسی‌‌آموزان بررسی شد. این پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی انجام شد و داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌های استاندارد هوش عاطفی بار-آن و اضطراب زبان خارجی هورویتز گردآوری شد. همچنین، عملکرد گفتاری شرکت‌کنندگان از طریق آزمون تعیین سطح شفاهی ارزیابی گردید. جامعه‌ی آماری شامل ۳۲ فارسی‌آموز ترک‌زبان سطح مقدماتی (۸ مرد و ۲۴ زن) بود که به‌صورت هدفمند انتخاب شدند. برای تحلیل داده‌ها از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون تک‌متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد بین هوش عاطفی و پیشرفت مهارت گفتاری رابطه مثبت و معناداری وجود دارد، به این معنا که افراد با هوش عاطفی بالاتر، در گفتار پیشرفت بیشتری دارند. همچنین، بین اضطراب یادگیری زبان و پیشرفت گفتاری رابطه‌ای منفی مشاهده شد؛ افزایش اضطراب باعث کاهش توانایی گفتاری می‌شود. علاوه بر این، رابطه‌ای معکوس میان هوش عاطفی و اضطراب یادگیری یافت شد، به‌گونه‌ای که افراد دارای هوش عاطفی بالاتر اضطراب کمتری تجربه می‌کنند. یافته‌های این پژوهش بر اهمیت هوش عاطفی در کاهش اضطراب و بهبود گفتار تأکید دارد و می‌تواند در طراحی برنامه‌های آموزشی زبان دوم مؤثر باشد.