بررسی واژ- واجی ستاک گذشته در زبان فارسی

در این مقاله، کوشیدیم با اتکا به اصول و قواعد واج­آرایی زبان فارسی و در چارچوب نظریه بهینگی، ستاک گذشته برخی از افعال به­ظاهر بی­قاعده زبان فارسی را بررسی کنیم. پرسش­های این تحقیق عبارت­اند از:
1. چگونه می­توانیم از قواعد واج­آرایی حاکم بر زبان فارسی برای تحلیل توالی‌های به­کاررفته در ستاک گذشته استفاده­ کنیم؟
2. برای حفظ نظام واج­آرایی زبان­ فارسی هنگام افزودن تکواژ گذشته­ساز، چه نوع فرآیندهای واجی عمل می­کنند؟
به‌منظور پاسخگویی به سؤالات بالا، 36 صورت فعلی را که ستاک گذشته آن‌ها ازنظر صوری با صورت­های باقاعده متفاوت است و هجای پایانی آن­ها را یک هجای سنگین ازنوع cv:cc تشکیل می­دهد، ازنظر ساخت­هجایی و واج­آرایی بررسی کردیم. نتایج این پژوهش عبارت‌اند از:

این موارد کاملاً بر اصول و قواعد واج­آرایی زبان فارسی منطبق هستند و کاملاً قاعده­مند عمل می­کنند.
در واج­آرایی ساخت هجای cv:cc در زبان فارسی، یک رابطه همبستگی میان هسته و همخوان­های خوشه پایانی وجود دارد.
همخوان­های آغازه و پایانه نیز در واج­آرایی ساخت هجای cv:cc نقش تعیین­کننده دارند.

4. در تمامی این ستاک­ها، اصل سلسله­مراتب رسایی رعایت شده است.