2
دانشجوی دکتری زبانشناسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده
در زبان فارسی، برخی از قیدها که غالباً با عنوان افزوده اجباری از آنها یاد شده است، کانون توجه شماری از زبانشناسان بوده است. در تحلیلهای یادشده، بیآنکه تبیینی فراگیر در مورد جایگاه نحوی قیدهای گوناگون ارائه شود، قیدها تنها در دو گروه افزوده اختیاری و افزوده اجباری بررسی میگردد. در این میان، مقاله حاضر میکوشد تا در قالب دستور کمینهگرابه این پرسش پاسخ دهد که فصل ممیز قیدهای اجباری و غیر اجباری کدام است و جایگاه ساختاری قیدهایی که در تحلیلهای پیشین با نام افزوده اجباری مورد بررسی قرار گرفته شده است کجاست. در تحلیل حاضر، علاوه بر وجود مشخصه [umanner] بر روی فعل، مشخصه واژگانی [+manner] برای قید اجباری پیشنهاد میشود . همچنین استدلال میشود که این دسته از قیدها، بر خلاف سایر قیدها، جایگاه مشخصگر فرافکن نقشی خاصی را اشغال نمیکنند و تولید پایه آنها در جایگاه مشخصگر گروه فعلی بزرگ صورت میپذیرد.
سبزواری، مهدی (1394). «بررسی و شکلگیری قید اشتقاقی در فارسی معیار ازمنظر شناختی». جستارهای زبانی. د5. ش.5 (پیایی26). آذز و دی. صص 215-233.
Abeillé, A. & D. Godard (2003). “French adverbs without functional projections”. In M. Coene & A. d'Hulst (Eds.). Comparative Romance Linguistics. Pp. 1-39. Amsterdam: John Benjamins.
Adger, D. & G. Tsoulas (2004). “Circumstantial adverbs and aspect”. In R. Austin, J. S. Engelberg, G. Rauh (Eds.). Adverbials: the Interplay between Meaning, Context and Syntactic Structure. Pp. 45-66. Amsterdam: John Benjamins.
Alexiadou, A. (1997). Adverb Placement: A Case Study in Antisymmetric Syntax. Amsterdam: John Benjamins.
Chomsky, N. (1994). Bare Phrase Structure. Ms: MIT.
Chomsky, N. (2000). “Minimalist inquiries”. In R. Martin et al. (Eds.). Step by Step: Essays on Minimalist Syntax in Honor of Howard Lasnik. .Pp. 89–156. Cambridge. MA: MIT Press.
Chomsky, N. (2001). “Derivation by Phase”. In M. Kenstovicz (Ed.). Ken Hale: A Life in Language. Pp. 1-54. Cambridge. MA: MIT Press.
Cinque, G. (1999). Adverbs and Functional Heads. Oxford: Oxford University Press.
Cinque, G. (2004). “Issues in adverbial syntax”. Lingua. 114. Pp. 683-710.
Cinque, G. (2006). Restructuring and Functional Heads. Oxford: Oxford University Press.
Collins, C. (1997). Local Economy. Cambridge. Mass: MIT Press.
Ernst, T. (2004). “Principles of adverbial distribution in the lower clause”. Lingua.114. Pp. 755- 777.
Haegeman, L. (1994). Introduction to Government and Binding Theory. Oxford: Blackwell Publishers.
Haider, H. (2004). “Pre- and post-verbal adverbials in OV and VO”. Lingua 114. Pp. 779-807.
Hasselgard, H. (2010). Adjunct Adverbials in English. New York: Cambridge University Press.
Karimi, S. (2005). A Minimalist Approach to Scrambling: Evidence from Persian. New York: Mouton de Gruyter.
Levin, B. (1993). English Verb Classes and Alternations: a PreliminaryInvestigation. Chicago: University Of Chicago Press.
Radford, A. (2006). Minimalist Syntax, Exploring the Structure of English. Cambridge: Cambridge University Press.
Rizzi, L. (1990). Relativized Minimality. Cambridge. Mass.: MIT Press.
Shaer, B. (2004). “Left/right contracts among English temporal adverbials”. In Austin, J. S. Engelberg, G. Rauh (Eds.). Adverbials: The Interplay between Meaning, Context and Syntactic Structure. Pp. 289-332). Amsterdam: John Benjamins.
Travis, L. (1988). “The Syntax of Adverbs”. In McGill Working Papers in Linguistics. Pp. 280-310). Special Issue on Comparative Germanic Syntax. Department of Linguistics: McGill University.