A survey and analysis for the Abdolghaher Jorjani`s construction theory in light of Halliday`s functional theory

Authors
1 Associate Professor of Linguistics, Tarbiat Modarres University, Tehran, Iran
2 Ph.D. Student of Arabic Language and Literature, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
3 Assistant Professor in Arabic Language and Literature Department, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
4 Associate Professor in Arabic Language and Literature Department, Tarbiat Modarres University, Tehran, Iran
Abstract
In our Iranian- Islamic heritage there are lots of luminous and valuable linguistic theories. Abdolghaher Jorjani`s theory of construction is an example of these endeavors in the Islamic linguistics area which has many close relations with western linguistic and critical theories such as Halliday functional theory. There are many common points between these two theoreticians` principles and concepts. This study tries to analyze some of this common points with a descriptive-analytical method in three basic sections: The first one deals with construction theory &systemic grammar.The second deals with construction theory &context.and the third deals with construction theory & textual structure. some of the conclusions of this research are: the convergence between the concept of construction and the concept of systemic grammar, the attention of two theoreticians with the context(linguistic and extralingustic) and its special function in the explanation of meaning of text , the convergence between two theoreticians in special function of speaker and listener in the word order. the present research is going to recognize functional features of Jorjani`s theory by filling the gaps between both theories which belong to old time and contemporary time.

Keywords


  • ·      إبریر، سمیه (2011). مفاهیم لسانیات النص فی‌دلائل الإعجاز. جامعه محمد خیضر بسکرة.

  • ·      أبودیب، کمال (1384). صور خیال در نظریۀ جرجانی. ترجمۀ فرزان سجودی و فرهاد ساسانی. تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. با همکاری مؤسسه فرهنگی گسترش هنر.

  • أبودیب، کمال (1380). «نظریۀ جرجانی در باب ساخت (نظم)». ترجمۀ فرهاد ساسانی. مجلۀ زیباشناخت. ش4. صص215-255.

  • أبوزید، سمیر (2007). «نظریه النظم عند عبدالقاهر الجرجانی أول محاوله فی العلوم الإنسانیة». مجلةالمواقف قسم العلوم الإنسانیة. صص1-44.

  • أحمد، یحیی (1989). «الاتجاه الوظیفی و دوره فی تحلیل اللغة». مجلة عالم الفکر، المجلد20. العدد3. صص69-97.

  • إستیتة، سمیرشریف (2003). منازل الرؤیة: منهج تکاملی فی قراءة النص. أمان: دار وائل.

  • افخمی‌ستوده، حنیف (1389). «نهاد ادبی». مجله دستور ویژه‌نامه فرهنگستان. ش6. صص174-207.

  • ·      باطنی، محمدرضا(1349). توصیف ساختمان دستوری زبان فارسی. تهران: امیرکبیر.

  • ·      الباقلانی، أبوبکر (بی‌تا). إعجاز القرآن. التحقیق: السید أحمدصقر. دارالمعارف بمصر.

  • ·      الجرجانی، عبدالقاهر (1984). دلائل الإعجاز. القراءه و التعلیق: محمود محمد شاکر. مکتبه الخانجی بالقاهرة.

  • ·      الجرجانی، عبدالقاهر (بی‌تا). أسرار البلاغة فی علم البیان. التصحیح و التعلیق: السید محمدرشید رضا. بیروت: دارالمعرفة.

  • ·      الجندی، درویش (1960). نظریة عبدالقاهر فی النظم. مکتبه نهضه مصر بالفجّالة.

  • حامدة، ثقبایث (2012). قضایا التداولیة فی کتاب دلائل الإعجاز لعبدالقاهر الجرجانی (رسالة الماجیستر). الجزائر: جامعه مولود معمری تیزی وزو.کلیه الآداب و اللغات. قسم اللغه و الأدب العربی.

  • ·      حسین، عبدالقادر (1998). أثر النحاة فی البحث البلاغی. القاهرة: دار غریب.

  • ·      حمدان، ابتسام أحمد(2010). «أسس نحویه و لغویه فی التفکیر البلاغی عند عبدالقاهر الجرجانی». مجلة دراسات فی اللغه العربیه و آدابها. العدد3. صص19-42.

  • ·      دبیرمقدم، محمد (1390). زبان‌شناسی نظری پیدایش و تکوین دستور زایشی. تهران: سمت.

  • ·      رمضان‌النجار، نادیه (2010). اللغة وعلم اللغة قدیماً وحدیثاً. إسکندریة: دارالوفاء لدنیا الطباعه و النشر.

  • ·      سادات‌الحسینی، راضیة‌السادات (1389). دراسة فی جذور آراء نحاة البصرة علی ضوء المدارس اللغویةالشکلیة و الوظیفیة. رساله الماجیستر. طهران:جامعه العلامه الطباطبائی.

  • ·      ساسانی، فرهاد (1387). «نگاهی به نظریۀ ساخت و معناهای افزوده عبدالقاهر جرجانی». مجلۀ زیباشناخت. س9. ش19. صص 315-324.

  • ·      صحراوی، مسعود (2005). التداولیة عند العلماء العرب دراسة تداولیة لظاهرة الأفعال الکلامیة فی التراث اللسانی العربی. بیروت: دارالطلیعة.

  • ·      عباس، محمد (1999). الأبعاد الإبداعیة فی منهج عبدالقاهر الجرجانی (دراسة مقارنة). دمشق: دارالفکر.

  • ·      کاظمی، فروغ و آزیتا افراشی (1392). «نشان‌داری آغازگر در زبان‌های فارسی و انگلیسی براساس رویکرد دستور نقش‌گرای نظام‌مند». جستارهای زبانی. د4. ش1 (پیاپی13). بهار. صص125-149.

  • ·      کمال‌الدین، حازم‌علی (1999). دروس فی علم اللغة العام. القاهرة: مکتبه الآداب.

  • ·      محمدأبوموسی، محمد (2010). مدخل إلی کتابی عبد القاهر الجرجانی. القاهرة: مکتبه وهبة.

  • ·      محمدبلحاف، عامرفائل و ناصرعمر مبارک‌التمیمی(2012). «من مظاهر الالتقاء بین فکر عبدالقاهر فی النظم و بعض المبادئ اللغویه لمدرسه لندن». مجلة الدراسات اللغویة و الأدبیة. العدد الثانی، صص5- 38

  • ·      محمد مراد، ولید (1983). نظریة النظم و قیمتها العلمیةفی الدراسات اللغویة عند عبدالقاهر الجرجانی. دمشق: دارالفکر.

  • ·      مدرسی، بهرام(1386). ساخت اطلاع و بازنمایی آن در زبان فارسی. پایان‌نامۀ دکتری زبان‌شناسی همگانی. تهران: دانشگاه تربیت مدرس.

  • مهاجر، مهران و محمد نبوی (1376). به سوی زبان‌شناسی شعر رهیافتی نقش‌گرا. تهران: نشر مرکز.

  • ·      میرعمادی، سیدعلی و ستاره مجیدی (1385). «بررسی نقش اطلاعی دو فرایند مبتداسازی و مجهول‌سازی در زبان فارسی از دیدگاه نقش‌گرایی». مجله زبان و ادب. ش30. صص7-30.

  • نظری، علیرضا (1390).«زبان‌شناسی متن و الگوی انسجام در آرای نحوی، بلاغی و نقدی عربی قدیم». مجله ادب عربی. د3. ش3. صص83-112.


 



  • Halliday, M. A. K & Ch. Matthiessen (2004). AnIntroduction toFunctional Grammar. 3rd Edition. London: Arnold.

  • Halliday, M. A. K & R. Hasan (1985). Language, Context, andText: Aspect of Language in a Social Semiotic Perspective. Oxford: Oxford University Press.

  • Halliday, M. A. K. (1978). Language as Social Semiotics. London: Edward Arnold.

  • Halliday, M. A. K. (1994). An Introduction to FunctionalGrammar. London: Edward Arnold

  • Halliday, M. A. K. (2002). On Grammar. London & New York: Continuum.

  • Kamal Ud-Din, H. A. (1999). Courses in General Linguistics. Cairo: library of Al-Adab.

  • Schub, M. B. (1977). “Focusing and topicalization in classical Arabic”. Arabica. Vol. 24. No. 2. Jun. Pp. 207-210.