The analysis of Non-structural Cohesion in a Sonnet by Hafiz

Author
M. Algooneh Juneghani
Assistant professor, Department of Persian language and literature, University of Isfahan, Isfahan, Iran
Abstract
One of the prevalent questions in the realm of Persian sonnet is related to its cohesion. The present article, using Halliday and Hassan's systemic-functional approach to cohesion, tries to analyze and describe the presence of cohesion in Persian sonnet. Henceforth, after using their proposed model in cohesion, defining the principles of non-structural cohesion and differentiating it from the structural cohesion, this article takes on a descriptive approach towards the analysis of a sonnet by Hafiz. Accordingly, this article tries to analyze the ways in which cohesion comes to existence in a sonnet by Hafiz, and at the same time provide the reader with a methodology for analyzing non-structural cohesion in Persian sonnets. However, the author proposes three new-found principles which could be of high importance in such a model, that is, epithet, and figurative connectedness in contiguity axis as well as similarity axis.

Keywords

  • آقاگل‌زاده، فردوس (1385). تحلیل انتقادی گفتمان. تهران: علمی و فرهنگی.

  • آقاگل‌زاده، فردوس (1384). «کاربرد آموزه‌های زبان‌شناسی نقش‌گرا در تجزیه و تحلیل متون ادبی». مجله تخصصی زبان و ‏ادبیات دانشکده ادبیات و علوم انسانی مشهد. د  38. ش 2 (پیاپی 149). صص 1-21.

  • پاینده، حسین (1385). نقد ادبی و دموکراسی: جُستارهایی در نظریه و نقد ادبی جدید. تهران: نیلوفر.

  • پورنامداریان، تقی و طاهره ایشانی (1389). «تحلیل انسجام و پیوستگی در غزلی از حافظ با رویکرد زبان‌شناسی نقش‌گرا». زبان و ادبیات فارسی. ش 67. صص 7–44.

  • ثروتیان، بهروز (1392). شرح غزلیات حافظ. تهران: پویندگان دانش.

  • حافظ، شمس‌الدین محمّد (1381). دیوان. به‌سعی سایه. تهران: کارنامه.

  • خرمشاهی، بهاءالدین (1366). حافظ‌نامه. تهران: علمی و فرهنگی.

  • خرمشاهی، بهاءالدین (1380). ذهن و زبان حافظ. تهران: ناهید.

  • داد، سیما (1378). فرهنگ اصطلاحات تطبیقی. تهران: مروارید.

  • سودی بسنوی، محمد (1366). شرح سودی بر حافظ. ترجمه عصمت ستارزاده. تهران:  زرین‌نگاه.

  • شفیعی کدکنی، محمدرضا (1366). صور خیال در شعر فارسی. تهران: نشر آگاه.

  • صفوی، کوروش (1392). درآمدی بر معنی‌شناسی. تهران: سورۀ مهر.

  • عبداللهی، منیژه (1384). «پیوند عمودی و انسجام معنایی در غزل‌های حافظ». علوم اجتماعی و انسانی دانشگاه شیراز. ش 44. صص 124-134.

  • فرزاد، مسعود (1353). اصالت و توالی ابیات در غزل‌های حافظ. شیراز: دانشگاه شیراز، کانون جهانی حافظ‌شناسی.

  • مالمیر، تیمور (1388). «ساختار منسجم غزلیات حافظ شیرازی». فنون ادبی. ش 1. صص 41–56.

  • مشکوه‌الدینی، مهدی (1379). دستور زبان فارسی برپایۀ نظریۀ گشتاری. ویرایش دوم. مشهد: دانشگاه فردوسی مشهد.

  • ملاح، حسینعلی (۱۳۶۳). حافظ و موسیقی. تهران: نشر هنر و فرهنگ.

  • یاحقی، محمدجعفر و محمدهادی فلاحی (1389). «انسجام متنی در غزلیات سعدی و بیدل دهلوی، بررسی و مقایسه ده غزل سعدی و ده غزل بیدل». ادب و زبان فارسی. ش 24. صص 327–346.

  • یارمحمدی، لطف‌الله (1391). درآمدی به گفتمان‌شناسی. تهران: هرمس.



  • Halliday, M.A.K.  (2002). Linguistic Studies of Text and Discourse. London & New-York: Continuum.

  • Halliday, M.A.K. & H. Ruqaiya (1976). Cohesion in English. London: Longman.

  • Halliday, M.A.K. & H. Ruqaiya (1989). Language, Context and Text: Aspects of Language in a ‎Social-Semiotic Perspective. Oxford: OUP.

  • Halliday, M.A.K. (1985). An Introduction to Functional Grammar. Great Britain: Edward Arnold.

  • Halliday, M.A.K. (2002). Linguistic Studies of Text and Discourse. London & New-York: Continuum.

  • Meshkȃt-oddini, M. (2001). Persian Language Structure Based on Transformational Grammar. Mashhad: University of Mashhad Publications. 

  • Richards, Jack C.; J. Platt & H. Platt (1992).Longman Dictionary of Language Teaching and Linguistics. 2nd edition, UK: Longman. 

  • Saeed, I. J. (2009). Semantics. 3rd edition, United Kingdom, Wiley-Blackwell.

  • Widdowson, H.G. (2004). Text, Context, Pretext. Oxford: Blackwell.


 

Language Related Research
Volume 7, Issue 4
September and October 2016
Pages 39-57