The challenges of ignorance to purports of words and wirter's purpose

Author
Level 4 field and the Qom Seminary
Abstract
Nowadays, subject crush in its own subjective and theoretical form is the focus of attention in linguistic milieu. To this end, scholars should accept some in adaptations in their points of view with current issues in literary science where some of their proponents ignore the intention of the author. This article tries to investigate the impact of this approach on Persian linguists and scrutinizes the unacceptable consequences of subject crush subjectivity. In addition, the author wants to know why some followers of this approach do not pay attention to author intention. In order to respond to these questions and by applying and criticizing some scholars of this realm like Saussure, Pierce, Hjelmslev, Wimsatt, Barthes and Breadsley, this article explains the reason of subjectivity of the words by referring them to the external entities. Hence, it verifies what has the impact on the author’s intention. The impact of these kinds of discussions on other related sciences like Uṣūl, Literature, their Acceptance or Refutation are the Main Objectives of the Present Research.

Keywords


  • قرآن مجید.

  • اصفهانی، محمدحسین (2008). نهایه الدرایه. بیروت: انتشارات آل­البیت.

  • اصفهانی،‌ محمدتقی (1429). هدایة­المسترشدین. بیروت: موسسه النشر الاسلامی.

  • آلستون، ویلیام (1381).  فلسفۀ زبان. ترجمۀ احمد رضا جلیلی و احمد ایرانمنش. تهران: انتشارات سهروردی.

  • بروجردی، محمدتقی (1422). نهایه­الافکار (تقریرات درس آغا ضیا عراقی). قم: موسسۀ النشر اسلامی.

  • بویساک، پل (1395). سوسور، راهنمایی برای سرگشتگان. ترجمۀ محمد امین شاکری. تهران: نشر یک فکر.

  • دپاول، مایکل آر(1387). بازگشت به مبنا گرایی سنتی. ترجمۀ رضا صادقی. قم:  انتشارات پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.

  • حاج عاملی، محمدحسین (1387 .(ارشاد العقول (تقریرات درس آقای سبحانی). قم: موسسۀ الامام­الصادق.

  • حسن، عباس (1383). النحو الوافی. تهران: انتشارات ناصرخسرو.

  • حقیقی، مانی (1389). سرگشتگی نشانه­ها (نوشته­هایی از فکو، گتاری، دریدا و... ). تهران: نشر مرکز.

  • دشتی(ملاجامی)، عبدالرحمن­بن­احمد­بن­محمد (1376). الفوائد الضیائیه. تهران: المکتبه العلمیه الاسلامیه.

  • خمینی، سید مصطفی (1427). تحریرات  فی الاصول. قم:  موسسۀ تنظیم و نشر آثار امام خمینی.

  • رضی استرآبادی، محمدبن­حسن (1384). شرح الرضی علی الکافیه .تهران: موسسۀ الصادق للطباعه و النشر.

  • رضوی­فر، نوواگلیز و حسین غفاری (1390). «نشانه­شناسی پیرس در پرتو فلسفه». زبانشناسی. تهران. دورۀ 39. ش 2. صص 5-39.

  • ساجدی، ابوالفضل (1390(. «هستی­شناسی معنا». معرفت فلسفی. س 9. ش 2. قم: مؤسسۀ آموزشی- پژوهشی امام خمینی.

  • سوسور، فردینان دو (1382 .(دورۀ زبانشناسی عمومی. ترجمۀ کورش صفوی. تهران: انتشارات هرمس.

  • سیبیاک، تامس آلبرت (1391). نشانه­ها، درآمدی بر نشانه­شناسی. ترجمۀ حسین نوبخت. تهران: انتشارات علمی.

  • سیوطی، جلال­الدین (1379).  البهجه المرضیّه. قم  مؤسسۀ اسماعیلیان.

  • سیوطی، جلال­الدین (بی­تا) . المزهر فی علوم اللغه و انواعها.بیروت: دار الاحیاءالکتب العربیه.

  • شعیری، محمدرضا (1388(. «از نشانه­شناسی ساخت­گرا تا نشانه­شناسی معناشناسی گفتمانی». نقد ادبی. س 2. ش 8.  صص 31 ـ 55.

  • صفوی، کورش (1391) .آشنایی با زبانشناسی در مطالعه ادب‌ فارسی(الف). تهران: انتشارات علمی.

  • صفوی، کورش (1391). «فردینان دو سوسور». نوشته‌های پراکنده. دفتر دوم. ج دوم(نشانه­شناسی و مطالعات ادبی). تهران: انتشارات علمی.

  • ضیإ حسینی، محمد (1388). مبانی زبانشناسی. تهران: مبانی زبان‌شناسی.

  • علی­تبار فیروزجایی، رمضان (1390). فهم دین، مبانی کلامی برایند و برون­داد آن. تهران: انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشۀ اسلامی.

  • فیاض، محمد­اسحاق (بی­تا). محاضرات (تقریرات درس آقای خویی). نجف: انتشارات امام موسی صدر.

  • قائمی­نیا، علی­رضا (1389). بیولوژی نص .تهران: انتشارات فرهنگ و اندیشۀ اسلامی.

  • کاپلستون، فردریک (1386). تاریخ فلسفه. ترجمۀ بهاءالدین خرمشاهی. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.

  • کالر، جاناتان (1388). بوطیقای ساخت­گرا. ترجمۀ کورش صفوی. چ اول. تهران، مینوی خرد.

  • کاملان، محمدصادق و صالحه یزدانی­فر (1392).  «دلالت الفاظ بر معانی از دیدگاه اصولیان و زبان­شناسان».، فقه و اصول.  س 45. ش 95. صص 125-149.

  • گلن، وارد (1389). پست مدرنیسم. ترجمۀ قادر فخر رنجبری و ابوذر کرمی. تهران: نشر ماهی.

  • گیرو، پیر (1380). نشانه­شناسی. ترجمۀ محمد نبوی. تهران: مؤسسۀ انتشارات آگاه.

  • لاریجانی، صادق (1393) .فلسفۀ علم اصول. قم:  مدرسۀ علمیۀ ولیعصر.

  • لاینز، جان (1391). درآمدی بر معناشناسی زبان. ترجمۀ کورش صفوی. تهران: انتشارات اعلمی.

  • مهرکش، احسان (1392). حقیقت وضع و ثمرات مترتب بر آن. قم: مرکز مدیریت حوزۀ علمیۀ قم.

  • مهرکش، احسان. تأثیرات فقهی ـ اصولی مترتب بر معنای مصدری و اسم مصدری وضو. دارای تاییدیۀ نهایی از مجلۀ فقه و مبانی حقوق دانشگاه تهران.

  • مظفر، محمدرضا (1392). اصول الفقه. قم: مؤسسۀ بوستان کتاب.

  • مظفر، محمدرضا (1420). المنطق. قم: انتشارات دارالغدیر.

  • نصیرالدین طوسی، محمد (1392). شرح اشارات و تنبیهات ابن­سینا. قم: انتشارات مطبوعات دینی.

  • ویتکنشتاین، لودویک (1387). پژوهش­های فلسفی. ترجۀ فریدون فاطمی. تهران: نشر مرکز.

  • هریس، روی (1381).  زبان، سوسور و ویتکنشتاین. ترجمۀ اسماعیل فقیه. تهران: نشر مرکز.

    • Barthes, R. (1995). The Death of the Author. Published in Authorship. From Plato to Post Modemity: A Reader. ed. SeanBurke, Edinburgh university Press.

    • Caesar, M. (1999). Umberto Eco. Malden. Polity Press.

    • Chandler, D. (2002). Semiotics: The Basics. London. Routledge.

    • Deely, J. (2000). “”Whorf". Semiotics and Linguistics. ed. paul Cobley. London. Routledge.

    •  Harris, R. (2002). Language, Saussure and Wittgenstein (By Ismaeel Faqih). Tehran: Markaz publication.

    • Peirce, Ch. (1972). Essential Writings. ed. Edward Moore. New York. Harper and Row publishers.